Mardin Gelini (Tamamlandı)

~2.𝑏ö𝑙ü𝑚(𝑖𝑠𝑡𝑒𝑚𝑒)~

"𝑺𝒆𝒏𝒊 𝒃𝒊𝒓 𝐦𝐚𝐬𝐚𝐥 𝐝𝐨ğ𝐮𝐫𝐝𝐮,𝐤𝐞𝐧𝐝𝐢𝐧𝐞 𝐤𝐚ç𝐚𝐜𝐚𝐤 𝐡𝐚𝐥𝐟 𝐚𝐫𝐚𝐝ı𝐤ç𝐚 𝐢ç𝐢𝐧𝐞 ç𝐞𝐤𝐢𝐥𝐝𝐢𝐧 𝐡𝐢𝐤𝐚𝐲𝐞𝐧𝐢𝐧".

İyi okumalar...

Kötü bir günü daha arkamızda bırakmıştık ama bizi daha kötü günler bekliyordu bundan çokça emindim. Sabaha kadar gözümü kırpmamıştım. Uyku bana haram olmuştu. Böyle bir hayat asla istemezdim ciğerim yanıyordu. Annem tek bir kelime etmiyordu. Kaderime boyun eğmekten başka şansım yoktu. Bana destek veren teknbir kisi  bile yoktu  koruyup kollayan kimse yoktu.. okuma hâyellerim vardı alınmıştı. Şimdi ise kuma oluyordum.

"İclal kapıyı aç." Delal'in sesi geldi kulağıma o ne istiyordu şimdi? Zaten hiç derdim yokmuş gibi birde o uğraşıp duruyordu benimle. Kapının arkasından çekilip kapıyı açtım." Buyur ne istiyorsun?" Buz kesen sesimle konuştum.

"Saç ve makyajın için geldikler." Babam yaşındaki bir adam ile zorla evleniyordum ne hazırlanmasından bahsediyordu? o adam için mi hazırlanacaktım?

"İstemiyorum." Dedim kapıyı kapatacağım anda Delal izin vermedi."Dedem ne dediyse onu yapıyorum çabuk git elini yüzünü yıka gelirler biraz sonra." Kapıyı yüzüme kapatıp gitti. Göz yaşlarıma hakim olamıyordum. Elimi kapıdan çekip banyoya ilerledim. Çökmüştüm adeta. Elimi yüzümü yıkayıp yatağımın üzerine oturdum. Bir kaç dakika sonra kapı açılmıştı.

Delal ve yanında iki kadın vardı." Buyrun geçin." Diye mırıldandı Delal. Makyaj masanın yanına bir sandalye çekti bende geçip oturdum elimden hiçbir şey gelmiyordu. Kimse beni dinlemiyordu. Derin bir nefes alıp makyaj yapan kadına döndüm. "Sade olsun." Hayatım boyunca abartılı şeyler sevmezdim.

Saç ve makyajım olurken yengem içeri girdi. Yüzü yine sirke satıyordu . Hiçbir şeyden memnun kalmıyordu. Kızı da öyleydi. Onlar yüzünden dayak yerdim babam ve dedem bana yapmadıklarını bırakmazlardı. Burda olmaları beni rahatsız ediyordu."Siz neden hazırlanmıyorsunuz?" Kafamı çevirip onlara döndüm. İkiside bunu beklemiyor gibiydi. Delal ve annesi tek kelime etmeden odadan çıktı ama gözleri nefret ile bakıyordu bana..

Beni annem babam sevmemişti yengem ve kuzenim mi sevecekti.

"İclal."abimin sesi kulağımı doldurdu. Arkamı dönüp ona baktım makyajım ve saçın çoktan bitmişti. "Ne yapıyorsun?" Diye sordu. Kendi kefenini kendi ellerim ile hazırlıyordum. "Kaderime boyun eğiyorum abi." Başını iki yana doğru salladı." Sakın o adam ile evlenmene izin vermem." Nasıl olacaktı o karar çoktan verilmişti babam ve dedem kimseyi dinlemiyordu."abi iş işten çoktan geçti ben yada sen kimse birşey yapamaz."

"Kaçıp gideceksin burdan boyun eğme falan yok."

Kaçmak mı? Göz göre göre öl diyordu. Kaçan kız ölürdü yaşamasına kimse izin vermezdi on yılda geçse o kızı bulup öldürülerdi. "Abi kaçtım diyelim ben kurtulup giderim ya sen?" Herşeyi bırakıp giremezdim." İclal akşam kaç git burdan.dışarıda seni bir taksi bekliyor olacak."

Derin bir nefes aldım kaçmayı düşünmüyordum. Ben kaçarsam abim ölürdü ve ben kendimi asla affetmezdim. Karısı hamileydi onunla ilgilenmesi gereken yerde benimle ilgileniyordu."Abi git karın ile ilgilen."