5. bölüm "seni korumak"

136 5 17
                                    

Akın temsili resim*medya

Pazar

" Geldim " dedim ve ayağa kalkıp kapıyı açtım.

Gelen akın hocaydı. Gözlerimi devirdim ve kapıyı kapatmaya yeltendim fakat eliyle kapıyı geriye doğru itip içeri geçti ardından da kapıyı kapattı

" sizi evimde görmek istemiyorum çıkın gidin. Sizden nefret ediyorum. Pisliğin tekisiniz " diye ardı ardına nefret sözlerimi sıraladım.

Hoca en son dayanamayıp tek eliyle bileklerimi tutup havaya kaldırdı ve arkamdaki duvara doğru beni yasladı.

Bana doğru yaklaşıp "nazik davranmak sadece okul içinde geçerli Banu. Ama senin kılına zarar gelmesine izin vermeyeceğim" dedi. Yüzüme değen nefesi beni huylandırmıştı.

Nefret ediyordum ama kalbimde kelebeklerin uçmasını sağlıyordu...

" benim kimseye ihtiyacım yok " dedim yüzümü aşağı indirerek.

Bana biraz daha yaklaştı. Artık nefesini yüzümde çok net hissediyordum.

" Ne olursa olsun kendini kimseye ihtiyaç duymadığını hissetsen bile yanında olacağım küçük hanım " diye kulağıma fısıldadı.

" bir mafyaya ihtiyacım yok " diye fısıldadım bende.

" Bir erkeğe ihtiyacın olacak " dedi.

" sevgilim yeter bana " dedim.

Bileğimi tuttuğu eli daha da sıkmıştı. Artık kollarıma kan gitmiyordu resmen. Boşta kalan eliyle belimi kavrayıp kendisine bastırmıştı.

" napıyosun" dedim sesimi yükselterek.

" hımm "

" Bırak beni " diye sitem ettim.

" iyiydik böyle ya" diye mırıldandı.

" Yeter artık " diye bağırdım.

Derin bir nefes verip " resmen sırf zevk almak için bana bu yakınlıkta davranıyorsun, siktir git " diye bağırdım.

Çırpınarak kendimi ondan kurtarmaya çalıştım ve sonunda pes ederek bırakmıştım.

" ne istiyorsun benden ya " diye isyan ettim en sonunda.

" seni korumak " diye yanıtladı.

" kimseye ihtiyacım yok " dedim ve özel bölgesine dizimle sert bir şekilde vurdum.

O inleyerek yere doğru çökerken odama çıktım ve kapıyı kilitledim.

10 dakika sonra•

Aşağıdan ses gelmiyordu.

Oturduğum yerden kalkıp kapıya yöneldim ve kulağımı kapıya dayadım.

Dayamaz olaydım.

O esnada hayvan gibi kapı yumruklandı.

Korkudan kalbim deli gibi çarpmıştı.

" kapıyı aç çabuk" dedi öfke dolu sesle.

" Napayım " dedim dalga geçerek.

" Banu sınırlarını zorlama "

" pardon da beni şey yapmanıza izin veremezdim"

" o şey şimdi olacak"

Gözlerim faltaşı gibi açılmıştı.

" reşit değilim "

" umrumda mı " dedi.

Kara Deniz 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin