GÜL GÜZELİ

31. BÖLÜM

Helloooo

Herkese yeni bölümden  selam🫡

Oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim 🫶

Neyse efendim keyifli okumalar.

Bölüm şarkısı - Emre Aydın feat Model, Bir Pazar Kahvaltısı - Ender Balkır , Ruhumda Sızı

🌹

Genç adam beşiğinde yatan kızını önce biraz izledi, ardından yaklaşıp mis gibi kokusunu içine çekip yanağını öptü. Sonrasında da odadan sessizce çıkıp aşağıya indi.

"Amine." diye seslendi merdivenin son basamağından inerek.

Amine, abisinin seslenmesiyle kucağındaki oğluyla beraber ayağa kalkıp Fatih'in yanına gitti. "Efendim abi?" diye sordu.

"Ben çıkıyorum. Gül Efnan sana emanet. Şimdi yukarıda yatıyor" dedi.

Amine başını salladı abisinin dediğine karşılık "Yengeme mi?" diye sordu. Fatih cevap vermedi sadece başını salladı ve konaktan çıktı.

Amine de abisinin gitmesiyle tekrar salona geçti. Abisi bu sekiz aydır her gün, sıkılmadan yengesine gidiyordu. Yengesinin olmayışından dolayı da yeğeni Gül Efnan'a da o bakıyor ve emziriyordu. Daha iyi bakmak için de Kağan ile abisinin konağına taşınmıştı.

Abisi yengesinin yokluğunda kızı ile kendini avutuyordu. Gül Efnan ile...

🌹

Genç adam önce her gün olduğu gibi bugün de bir çiçekçiye uğradı. Çalışan adam Fatih'i görmesiyle  "Ağam, aynısından mı?" diye sordu. Zira her gün Fatih'in gelip aynı şeyi almasına alışmıştı.

Fatih başını sallayarak "Aynısından." dedi. Böylece çalışan adam kasanın arkasından çıkıp güllerin olduğu kısma geçti. Seçmeden önce Fatih'e dönerek  "Ağam? Siz mi seçmek istersiniz?" diye sordu.

Fatih güllere ilgiyle bakan bakışlarını çekmeden "Şu olsun." diyerek güllerin arasındaki kendisince en parlak olan gülü işaret etti. En güzelini, karısına yakışacağını düşündüğü en güzel gülü.

Adam Fatih'in seçtiği gülü eline alarak ince bir kağıda sardı ve Fatihe uzattı.

Fatih gülü aldıktan sonra arabaya geçti ve gülü hemen yan koltuğuna bıraktı. Derin bir nefes aldı ve yola koyuldu.

İlerlerken mezarlığın önünden geçti ve boğazında bir düğüm oluştu. Nefes almayı unuttu bir an.

Ama çok düşünmeden kendine gelerek dolmuş olan gözlerini akmadan sildi ve başını salladı.

🌹

Hastanenin önüne geldiğinde kimseye bakmadan doğruca, ezbere bildiği yollardan geçti. Ve en son olması gereken yere evine, karısına döndü. Hansa'nın yanına, Gül Güzeli'nin yanına.

Hala yoğun bakımda komadaydı. Doktorlar uyandırmak için henüz bir şey yapmamıştı. Hansa'dan bir tepki bekliyorlardı çünkü.

Ama Fatih biliyordu, hissediyordu. Uyanacaktı.

Hansa'nın yanına girebilmek için gerekli hazırlığı yapıp içeriye girdi. Karısını görünce zor da olsa gülümsedi. Buraya iki günde bir gelirdi ama değişmeyen duyguları vardı hâlâ.

Özlemek...

Özlemişti karısını. Bakışlarını. Kokusunu. Gülüşünü, her şeyini, her bir detayını çok özlemişti.