« អូយ...»នាងតូចថ្ងួចថ្ងូរដោយសេចក្ដីឈឺចាប់រីឯអ៊ុនវ៉ូមិនខ្វល់ថានាងឈឺឬមិនអត់ឡើយព្រោះឥឡូវនេះគេទ្រាំទ្រជាមួយជាតិស្រានោះមិនបាន។
« អ៊ុប...អ៊ឹមមម...» អ្នកកម្លោះអោនមុខដ៏សង្ហារនោះមកដាក់បបូរមាត់ក្រាស់លើបបូរមាត់ពណ៌ផ្កាឈូករបស់នាងមិនលែងទៅណាលូកអណ្ដាតក្រលាស់រវាមពេញក្នុងក្រអូមមាត់នាងតូចជញ្ជក់យកជាតិផ្អែមដូចស្ករគ្រាប់ចេញពីមាត់នាងឡើងអស់មួយសន្ទុះ។
« ផាច់...ឯងឈប់ឆ្កួតបានហើយ » ដាអ៊ុនទះគេមួយកំភ្លៀងពេញកំហឹងទាំងអស់នាងស្រែកសម្លុតក្ដៅក្រហល់ក្រហាយខឹងក្រោធពេលគេមកចាប់បង្ខំនាងថើបទាំងតណ្ហានោះ។
« អ៊ុប...» នាងទះគេថើបគឺថើបហើយមិនលែងវាកាន់តែខ្លាំងនឹងស៊ីអារម្មណ៍ពង្វក់នាងឲ្យឈ្វក់វង្វេងជាមួយមិនបាត់ទៅណានោះគេដាក់នាងទល់ជាមួយទ្វាថើបចុះថើបឡើងជញ្ជក់ហើយជញ្ជក់ទៀតឡើងនាងចង់អស់ខ្យល់គេរំកិលមកដល់ដើមកថើបបឺតបម្តទៀត។ដាអ៊ុនទប់អារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯងមិនបានបើគេមកពង្វក់នាងឲ្យងប់ទៅហើយនាយបានដោះសម្លៀកបំពាក់នាងទាំងរហល់មិនអាចនៅយូរជាងនេះបានបើមិនអញ្ចេងគេស្លាប់មិនខាន។
« អ្ហឹស...» អ្នកកម្លោះបានយកដៃម្ខាងមកច្របាច់លេងលើកូនភ្នំនាងតូចឯដៃម្ខាងទៀតទប់ខ្លួននាងឲ្យជាប់ជាមួយគេមាត់វិញជាប់ជញ្ជក់បៅកូនភ្នំនាងម្ខាងទៀតជាមួយចុងពណ៌ផ្កាឈូកប្រៀបបានជាផ្លែឈើរីនោះយ៉ាងយូរនាងរឹងខ្លួនអស់រលីង។
« អ្ហាស...អ៊ុនវ៉ូ » នាងយកដៃមកតោងកនាយកម្លោះបន្ទាប់មកងើយកឲ្យគេថើបជញ្ជក់បំបោសអង្អែលតាមអំពើចិត្តនាយកម្លាំងជញ្ជក់អស់ម្ខាងចូលម្ខាងទៀតឡើងវារឹងអស់នាយបានចាប់ហែកជើងនាងឲ្យកាន់តែខ្លាំងយកជើងខាងស្ដាំរបស់នាងមកដាក់លើចង្កេះខ្លួននឹងចាប់ផ្ដើមសាប់កូននាគតូចឲ្យវារីកមាឌខ្លាំងទៅទៀតមិញនេះបាក់ឆ្កើតមិនធម្មតាដាអ៊ុនទប់ទ្រងូអ្នកកម្លោះនាងគ្រវីក្បាលលែងចង់បន្តអ្នកណាទៅដឹងទៅថាអ៊ុនវ៉ូមិនស្ដាប់ហើយក៏ដាក់កូននាគតូចរបស់ខ្លួនចូលមកចន្លោះដ៏តូចចង្អៀតមួយនោះគេដាក់ចូលមកផឹបមួយទំហឹងឲ្យឆាប់ដល់គល់ចំណែកនាងតូចភ្នែកឡើងបើកសស្លេតអស់រលីងក្រោយពីត្រូវគេដាក់ទាំងមិនផ្ដល់ដំណឹងឲ្យខ្លួនយ៉ាងហ្នឹង។
« ហ្អាយយយ....អ៊ុនវ៉ូចង្រៃយ៎ខ្ញុំឈឺណាស់..ឈឺណាស់..ហ៊ឹកៗៗៗ...ឯងស្លាប់ក្រោមដៃខ្ញុំមិនខាននោះទេ...អ្ហាស...» អ៊ុនវ៉ូគ្មានជាតិដឹងថានេះជាមិត្តរបស់ខ្លួនទៀតឡើយគេបានកម្រើកត្រគាសធ្វើចលនាដាក់យកៗឡើងចេញឈាមបរិសុទ្ធពីផ្នែកមួយនោះអាចបញ្ជាក់បានថាសន្ទះព្រហ្មចារីនាងបានដាច់រហែកហើយនាងតូចខំទប់ខ្លួនឯងឯកូនភ្នំទាំងពីរបានយោលយោគទៅតាមកម្លាំងដ៏មហិមាររបស់អ៊ុនវ៉ូឈឺចុកចាប់ពឺតផ្សារខ្លាំងណាស់នាងតូចស្រែកថ្ងួចថ្ងូរឈឺខ្លាំងមែនទែន។
« ផ្លាប់ៗៗ...សឺតតត..ហ្ហាស...» ដាអ៊ុនយកដៃមកស្ទាបអង្អែលលើខ្នងនាយកម្លោះចុះឡើងៗឯអ៊ុនវ៉ូគិតតែបោលសម្រុកបុកយកៗសម្រុកហើយសម្រុកទៀតមិនចេះឈប់នាយដកចេញដកចូលពីចំណុចសំខាន់ដ៏ចង្អៀតហើយនឹងអោនមកថើបបឺតជញ្ជក់មាត់នាងនាងមកដល់គល់ទ្រូងទាំងមូលដៃដែលទំនេរមកច្របាច់លេងកូនភ្នំទាំងពីរមិនសំចៃដៃដាអ៊ុននាងស្រគាអស់ហើយគេនៅមិនព្រមឈប់បឺតជញ្ជក់កន្លែងមួយនោះទៀត។
