မမကြီး လက်မထပ်သေးဘူးလား

အပိုင်း (၂၁) ဈေးထဲသို့ သွားရောက်ခြင်း(၁)

အပိုင်း (၂၁) ဈေးထဲသို့ သွားရောက်ခြင်း(၁)

အဘွားချန်နှင့် အခြားလူများသည် နှစ်ဆယ့်ခြောက်ရက်မြောက်နေ့၌ ဈေးထဲသို့ သွားရောက်မည် ဖြစ်သည့်အတွက် ယိုကျင့်သည်လည်း သေချာပေါက် သွားရမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ယိုကျင့်သည် အဘွားချန်တို့ထက် စောစောသွားကာ စောစောပြန်လာရမည်။ လူကြီးများ မရှိသည့် နှစ်ရက်တာကို အခွင့်အရေးယူကာ သူမသည် လူသူအသွားနည်းသည့် တောင်အတွင်းပိုင်းသို့ တစ်‌ယောက်တည်းသွားကာ ကြိုးများဖြင့် ထောင်ချောက်ချထားလိုက်သည်။ အမျိုးသမီးစုသည် သူမအတွက် အိတ်တစ်လုံး ချုပ်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ယိုကျင့်သည် ထိုမီးကျွမ်းထားသော ယုန်မွေးများဖြင့် ချုပ်ထားသော ကြီးမားသည့် အကြမ်းထည်အိတ်ကြီးကို လွယ်ထားလေသည်။

ဗလာဖြစ်နေသော ကြိမ်ခြင်းကို နောက်၌လွယ်ကာ ဝါးလုံးတစ်ချောင်းဖြင့် လမ်းတစ်လျှောက် ရှင်းလင်းလာလေသည်။ လမ်းတစ်လျှောက်၌ သူမချခဲ့သော ထောင်ချောက်များကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ရှာလိုက်သည်။ တောကြက်အသိုက်တစ်ခု၌ ဥများစွာကို ရှာတွေ့လေသည်။ အကျိုးရှိသည့် အမဲလိုက်ခြင်းပင် ဖြစ်ပေသည်။

မနေ့က ချထားသော ထောင်ချောက်အဆုံးသို့ မရောက်ခင်၌ တောင်ပံခတ်သံအချို့ကို သူမကြားလိုက်သည်။ သူမသည် ရုတ်တရက် အားအင်ပြည့်လာလေသည်။

“ဖမ်းမိပြီကွ” လူသုံးယောက်စာရှိသည့် သစ်မာပင်ကြီး၌ အမွှေးအရောင် စုံလင်နေသော တောင်ပံအား တဖျက်ဖျက်ခတ်ကာ ခြေထောက်ရှိ ကြိုးထုံးကို ဖြည်ရန်ကြိုးပမ်းနေလေသည်။ သို့သော် ကြိုးထုံးသည် ယိုကျင့်ရောက်လာသည်အထိ မပြေသေးပေ။

အကောင်ကြီးမှန်း သိလိုက်ရသောအခါ ယိုကျင့်၏မျက်၀န်းသည် အံ့ဩမှုများဖြင့် လင်းဖြာနေလေသည်။ တောကြက်လွတ်ခါနီး၌ သူမသည် အမြန်ဖမ်းယူလိုက်ကာ နွယ်ကြီးတစ်ခုဖြင့် ရစ်ပတ်ပြီး ဖမ်းချုပ်ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် သုံးလေးကျင်းရှိသည့် ကြက်ကြီးအား ခြင်းတောင်းထဲသို့ ပစ်ထည့်လိုက်ကာ မနေ့ကထောင်ခဲ့သော အခြားထောင်ချောက်များကို ကြည့်ရန် ထွက်လာခဲ့သည်။