TOTS 32

2.3K 59 16
                                    

Chapter 32

Bago ko pa mapagtanto ang sinasabi ni Pio ay bumukas na ang pinto ng conference room. Mabilis na nagbago ang atmospera ng buong silid, isang gwapong mainit ang ulo ang pumasok sa loob, sa likod nito ay naka sunod si Ralf.

Hawak nito ang cellphone sa tenga, at base sa itsura niya hindi niya nagugustuhan ang sinasabi ng kausap sa kabilang linya. Hinilot nito ang sintido bago umupo sa gitnang upuan. Nabalot ng katahimikan ang lugar at wala na ni isa ang nagtangka magsalita pa.

His eyes shot up as he tried to glance at me, he sighed heavily and licked his lips before he cut the call. Everyone quickly reads the room, Wyatt is already not in the mood, making everyone shiver in nervousness.

Kita ko ang paglunok nila Jass dahil doon, hindi mapakali sa dalang mga folder kahit kanina pa naman na nila naayos iyon. Iginala ni Wyatt ang mata sa paligid, doon niya ata napagtanto na siya na lang inaantay.

"Ralf," tawag nito sa sekretarya at nilahad ang kamay para kunin ang ipad dito.

Napa buntong hininga ako habang nagbabasa siya roon, wala man lang bati ng 'Good morning?' o "Sorry I'm late?'. Sa tagal naming nag antay dito, napag usapan na nila ang buhay niya, at kung ano man iyong nawala sa kanya, kaya valid na ganito ang attitude niya ngayon?

He put the ipad on the table, crossed his legs and intertwined his fingers on the table. That made everyone feel pressured. I creased my forehead, I can understand that they are scared of Wyatt, but being this nervous just for a simple meeting is just... unhealthy.

Umigting ang panga ko at iginawad ang tingin sa gilid, matapos ay sinipa ko ang paa ni Wyatt sa ilalim ng mesa tutal nasa gilid niya lang ako. Dahil doon ay nawala ito sa balanse niya at napa hawak sa magkabilang gilid ng mesa.

Nalimog ang mata nito dahil hindi inasahan ang ginawa ko, tinapatan ko ang titig niya sa akin at tinaasan ng kilay. Let loose Wyatt, don't pressure them.

Ang reaksyon ko ay mas lalo lang nagpalala sa tensyon, hindi pa rin nakapagsalita ang mga kasama namin. Pero mukha nakuha nila ang ginawa ko, hindi lang nila masita.

We stared at each other for a while, before he turned his gaze away and cleared his throat. He fixed his coat before facing them. He didn't even say anything about what I did. "Pio, tell me about the possible sales..."

Mabilis rin na natapos ang meeting, wala na kasing ibang tinanong si Wyatt at inantay lang na makapag report lahat. Wala siyang ibang reklamo at sinang ayunan na lahat. Akala ko may ipapahiya ulit siya, lalo na't mainit ang ulo niya, pero nakita kong nagkokontrol siya kanina.


Sabado na at ngayon lang ulit ako makakapag pahinga ng weekend. Sa New York, kahit Sabado ay may ginagawa ako. Pero sa J Prime, they strictly follow the rules, no work on weekends.

I combed my fingers through my hair, my other hand was holding my cup of coffee. I walked towards the front door. Gusto ko lang mag muni-muni at makalanghap ng sariwang hangin. Maaga pa naman, at kagigising ko lang.

Nang makalabas ako ay huminto ako sa harap ng bahay at pumikit, dinadama ang hangin. Ilang segundo akong nanatiling ganun, ngunit natigil ang pagmumuni-muni ko nang may marinig akong mga tools ng sasakyan sa gilid ko. Dumilat ako at takang tinignan ang naka park na sasakyan ni daddy na hinihiram ko.

Hindi pa ako nakakalad para tignin iyon, dahil baka may pinaayos si Daddy sa sasakyan ay may lumabas na isang lalaki sa ilalim nun. Tumayo na ito at may hawak-hawak na tools sa kamay.

Ngunit naibuga ko ang iniinom na kape nang makita kung sino ang lalaki! Nanlaki ang mata ko at bumaba iyon mula sa mukha niya pababa sa katawan nitong tambad dahil wala siyang damit pang taas!

Trophy of the Sunsets (Tonjuarez Series II)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon