14. Bölüm

50.4K 2.3K 176
                                    

Yakışıklı Öküz, 14. Bölüm

-

Amelya, dirseğini masaya yaslayıp yanağını avcunun içine aldı ve hafifçe yana kaydı.

"Ne güzel, bir de aynı evde yaşıyorsunuz. Hayallerimdeki gibi!"

Derin bir iç çekince gözlerimi uzun süredir izlediğim Eslem ve Kaya'dan alıp Amelya'ya çevirdim.

"O kadar uyuzluğa rağmen hala onunla yaşamamın büyük bir şans olduğunu mu düşünüyorsun?"

Kocaman sırıttı ve "Kesinlikle!" dedi heyecanla.

Amelya'nın sesine karışan zil sesiyle oturduğum yerden kalktım ve okula doğru yürümeye başladım. Amelya da yanımdan yürüyordu.

"Arya?"

"Buyrun benim."

"Bugün sizde ders mi çalışsak? Hem yaşadığın evi de görmüş olurum."

Baygınca Amelya'ya baktım ve "Sence sırf yakışıklı bir uyuz için ders çalışmaya değer mi? Bence değmez." dedim.

"Bir düşüneyim."

Kaşlarını çatıp baş parmağını çenesine, işaret parmağını yanağına koydu ve bir süre öyle durdu.

"Değmezmiş."

Ona kendini beğenmiş bir bakış atıp okula girdim. Ardımdan o girdi.

"Hala bize gelmeyi istiyor musun ders çalışmak için?"

Gözlerini kısıp "Bir bakayım gelir miyim?" diye kendi kendine sordu.

Çok geçmeden bana döndü.

"Gelirmişim."

Gözlerimi devirip "Sence ben eve alır mıyım?" diye sordum.

Şirince sırıtıp "Bunda düşünmeme gerek yok!" dedi.

"Tabii ki alırsın!"

Kaşlarımı olumsuz anlamda yukarı kaldırırken yanlış olduğunu belirten buton sesi gibi "Daat, yanlış cevap!" dedim.

"Tabii ki almam!"

Sınıfın önüne geldiğimizde içeri girdim ama o hala kapının önünde ısrar ediyordu.

Sırama oturup dağılmış saçlarımı tekrar toplamak için tokadan kurtardım ve bileğime taktım.

Ama hemen ardından yanımda hissettiğim baskıyla yanıma döndüm.

"Hayır dedim Amel- Eslem?"

Kaşlarımı çatıp "Ne oldu?" diye sordum. Aynı zamanda çok abartılı olmasa da özenle yapılmış ve yüzüne yakışmış makyajını inceliyordum.

"Merhaba."

Zorla gülümsemesi ve şüpheyle bakan gözleri beni de şüpheye düşürmüştü.

"Merhaba?"

Elini saçından geçirip "Sabah..." diye mırıldandı. Diyeceği şeyi toparlamaya çalışıyordu.

"Evet, sabah?"

"Sabah beraber geldiğin kişi sevgilindi herhalde."

"Aslında..."

Eslem'e durumu uzun uzun açıklamak, şuan isteyeceğim son şeydi galiba. Konuşmamızı ne kadar kısa tutarsam benim için o kadar iyiydi.

"Evet, neden sordun?"

Kendinden emin bir şekilde saçını hafifçe yana savururken sağlıklı ve bakımlı görünen saçları omzumdan aşağı inen dağınık saçlarıma yüzümü buruşturarak bakmama neden olmuştu. Ardından ise içimde hafifçe esen kıskançlık rüzgarına.

YAKIŞIKLI ÖKÜZ (Düzenleniyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin