YAKIŞIKLI ÖKÜZ (Düzenleniyor)

15. Bölüm

Yakışıklı Öküz, 15. Bölüm

-

"Geziye gidecek öğrenciler sınıf rehber öğretmenine ismini yazdırabilir."

Nöbetçi öğrenci benim ilgi alanıma girmeyen duyurusunu okuduktan sonra sınıftan çıkınca defterime bir şeyler karalamaya devam ettim.

"Gideceğiz değil mi?"

Amelya zıplayarak sıramın üzerine oturunca ona şüpheyle baktım.

"Sen ciddi misin?"

"Evet, niye ki?"

"Tabii ki gitmeyeceğiz, eminim tahmin edemeyeceğimiz kadar sıkıcı bir gezi olacak."

Başını iki yana salladı.

"Yanlış düşünüyorsun, gayet eğlenceli olacak."

Bursa'ya, üç günlüğüne, öğretmenlerle, tarihi bir gezi? Bence de.

"Saçmalama Amelya."

Dudaklarını büzünce gözlerimi devirdim.

"Ama okuduğum tüm kitaplarda öğrenciler duydukları anda heyecanla plan yapıyorlar ve müthiş bir tatil geçiriyorlardı. Sen aksine gitmek bile istemiyorsun."

"O kitaplarda Izmir'e, Bodrum'a gidiyorlar. Ve sana kötü bir haberim var. Biz Bursa'ya, tarihi yerleri gezmeye gidiyoruz."

Bir süre düşündükten sonra bir şey bulmuş gibi parmağını şıklattı.

"Olmayan genel kültürün artar işte, fena mı? Hem önemli olan birlikte vakit geçirmemiz."

Alkışladım.

"Gerçekten çok ikna edici bir cümle oldu."

Kedi miyavlaması gibi bir "Arya." sesi çıkartınca ofladım.

"Git şuradan, uyuyacağım."

Kollarımı sıraya koyup başımı üstüne yasladım. Amelya ise beni hiç duymamış gibi saçlarımla oynuyordu.

"Lütfen."

Herhangi bir cevap vermeyip gitmesini umarken o kulağıma doğru yaklaşmış ve yumuşak bir sesle "Lütfen." diye tekrar etmişti.

Yine hiçbir tepki vermedim.

"Lütfen, lütfen, lütfen, lütfen, lütfen, lütfen, lütfen..."

Sinirle başımı kaldırdım ve "Şunu yapmayı kes, geleceğim!" dedim hızlı hızlı tekrar ettiği kelimelere karşılık.

Sözünü "...lüften!" diye tamamlayınca bir oh çekti ama ardından ne dediğinin farkına varmıştı.

"Lüften?"

Ardından gözleri kocaman açıldı.

"Gelecek misin?"

Hızla boynuma atladığında yüzümü buruşturdum ve onu ittirdim.

"Cıvıklığa gerek yok."

32 diş sırıtıp "Tamam tamam." dedi ve zilin çalmasıyla kendi sırasına gitti.

Arkasından ise Arya'ya ait bir piç smile.

Evet canım geleceğim, bekle sen.

-

"Amelya dur napıyorsun ben konuşsaydım keşke babamla."

Amelya beni umursamadan içeri dalınca arkasından hüzünlüce baktım.

Beni babamın iş yerine sürüklemesiyle tüm planım suya düşmüştü.

Peşinden hızlı adımlarla gidip yetiştim ve durdurdum.