ဒီဇင်ဘာလရဲ့ မနက်ခင်းးတစ်ခု...
ဆောင်းးရာသီဆိုတဲ့ အကြောင်းးပြချက်တခုနဲ့ တဖွဲဖွဲကျနေသောအဖြူရောင် နှင်းးမှုန်လေးးတေကနေရာအနှံ့ပြန့်ကျဲလျက်...ထိုနှင်းးမှုန်တေကြားးထဲက မှုန်မှုန်ဝါးးဝါးးလေးမြင်နေရသောပုံရိပ်လေးးတစ်ခု အဖြူရောင်အကျီ ဖွေးးစွတ်နေသောမာဖလာလေးနဲ့
နှင်းးလုံးးလေးတေနဲ့ သဏ္ဍန်တူသော ခေါင်းးစွပ်လေးးကိုေဆာင်းထားတဲ့ ဖြူဖြူဖွေးးဖွေးးနှင်းးလူသားးလေး ...ဘေးးကနေမြင်နေရသည့်အတွက်ဘယ်သူဘယ်ဝါမသဲကွဲပါ။ နှင်းးမှုန်လေးးတေနဲ့ ဆော့ကစားးနေတဲ့ လက်ချောင်းးလေးးတေကိုတော့ ရင်းရင်းးနှီးးနှီးးသိနေသလိုပါပင်။
ရစ်ခီ ထိုနှင်းးလူသားးလေးးကိုမြင်ရဖို့ ခြေလှမ်းးလေးတေ တိုးးလာလိုက်သည်
ခြေတစ်လှမ်းး လှမ်းလိုက်တိုင်းးး သိချင်လိုစိတ်ပို၍ပြင်းးပြလာ၍ ခပ်မြန်မြန်လေးး အနားးသို့လျှောက်လှမ်းးနေမိတော့သည်။ ဒါပေမယ့် ရစ်ခီ ဘယ်လောက်ပဲ သွားးနေပါစေ ရစ်ခီရဲ့မူလရှိနေတဲ့နေရာကနေရွေ့သွားးးခြင်းးမရှိပေ။
ဘယ်အရာတေကများး ထိုလူသားးနဲ့ရစ်ခီ့ကို ဟန့်တားနေပါသနည်းးး။
ရစ်ခီ မတက်သာတော့၍ ရပ်နေလိုက်လျှင်ဖြင့် အရှေ့မှာရှိနေတဲ့ ပုံရိပ်လေးးးရဲ့ မျက်နှာတစ်စွန်းးတစ်စက ပေါ်ထွက်လို့လာနေပြီ။ အတားးအစီးမရှိကျနေသော နှင်းမှုန်လေးးတေကို လိုက်ဖမ်းးဖို့အတွက်ကြိုးးစားးနေတဲ့ ထိုလူသားးလေးက လက်ထဲကိုရောက်လာတဲ့ နှင်းးမှုန်တေကိုကြည့်နေရင်းးး တစ်စွန်းးတစ်စ ကော့တက်သွားးသော နှုတ်ခမ်းးပါးးလေးး
ဤလူက ဘယ်တုန်းးကများးးသည်လောက်အထိလှပနေပါသနည်းးး။
အတွေးးတေကြားးထဲကမြင်လိုက်ရသောပါးးချိုင့်တေ အလွန်တရာလှပသေသပ်သောအရာလေးးးတေ ..ထိုလူသားးနဲ့မှအရမ်းးကိုရင်သပ်ရှူမောဖွယ်ကောင်းးနေသော ပါးးချိုင့်လေးးတေ...
ရစ်ခီ ဖြစ်နိုင်ရင် အချိန်တေအားးလုံးးကိုရပ်ပစ်ချင်သည်အထိ ထိုလူသားး၏ အပြုံးးလှလှလေးးတေပျောက်ကွယ်သွားးမည့်အလားးစိုးးရိမ်ထိတ်လန့်နေမိပါေတာ့သည်။
အရမ်းးကိုလှပါသည်။ အနုစိတ်ပုံဖော်ထားးတဲ့ သက်ဝင်ပန်းးချီကားးတစ်ချပ်ကိုကြည့်နေရသလို
တန်ဖိုးးကြီးးမားလှသော ပုံရိပ်ကလေးးးး......
