KIZIL | texting (Ara Verildi.)

1.5

Bölümü okurken yorumlarınızı da eksik etmeyiniz olur muu???

Instagram; themeeryy_ ^^

***
Başımda ki ağrı geçmezken sinirle oflayarak önümde ki meyve suyunu kafaya diktim. Hepsini içtikten sonra yüzümü buruşturup Liya'nın zevksizliğine göz devirdim.

Vişneli varken şeftalili meyve suyu içmek tam ondan beklenirdi.

Dün gece Serhat beni Liya'nın yanına bırakmıştı. Sarhoş olduğum için eve gidemezdim. Annem bu halimi ve Serhat'ın beni getirdiğini gördüğünde büyük olay çıkarırdı.

Bunların yaşanmasına hiç gerek yoktu.

Liya'yla okuldan sonra sahilde yürümek istemiştik ama acil bir işi çıktığından tektim. Bankta geriye yaslanıp güneş yüzünden gözlerimi kıstım. Kış ayında olmamıza göre hava çok sıcaktı.

Telefonum çaldığında çantamdan çıkarıp arayan baktım. Annemdi. Yanıtlayıp, "Efendim anne?" diye ilk konuşan ben oldum.

"Neredesin?"

Gözlerimi kapatıp, "Kordon Boyunda," dedim.

"Eve gelirken kahve alır mısın kuzum?" Gülümseyip, "Alırım," dedim ve annemin yüzüme telefonu kapatmasını her zamanki gibi normal karşıladım. Bu hep yaptığı bir şeydi.

Biraz daha oturduktan sonra kalkıp çantamı omzuma astım. Bugün diğer günlere nazaran daha özenli olmuştum. Gri kareli eteğim, siyah boğazlı kazağım ve açık bıraktığım saçlarımla güzel görünüyordum. Eteğin altına ince siyah çorap giymiştim. Altımda ki uzun çizmelerim kombinimi tamamlamıştı.

Serhat'ın bugün sabah attığı mesaj dışında hiç mesaj atmadığını ve attığım mesajlara yanıt vermediğini fark edince kaşlarımı çattım ama hiçbir şey yapamadım.

İşi vardı. Yoksa beni ihmal etmezdi, arardı.

Çarşının içinde annemin daima kahve aldığı dükkana girdiğimde kahvenin güzel kokusu burnuma doldu. Gülümsedim. Sadettin amca beni gördüğünde, "Hoş geldin Gamze," diyerek selamladı. Sadettin amca çocukluğumdan beri yanımda olduğundan ona içten bir tebessüm yolladım.

Eliyle önden geçmemi işaret ettiğinde, bir yandan da konuşuyordu. "Uzun zaman olmuştu görmeyeli kızım. Unuttun mu yoksa bizi?"

"Estağfurullah amca. Okulum açıldı biliyorsun."

"E orası öyle tabii," dediğinde gülümseyip etrafta gezdirdiğim bakışlarım yarısı boş masalarda duraksadı. Boş masaların birinin arkasında asılı duran ceket çok tanıdıktı.

"Sadettin amca," dedim cekete bakarken. Nedense içimde ki iğrenç küçük bulanık şey o ceketin çok yakından tanıdığım birine ait olduğunu söylüyordu.

"Söyle kızım."

Parmağımla ileriyi işaret edip, "Biri ceketini unutmuş baksana," dedim ama alacağım cevaptan korktu bir yanım. Sadettin amcanın hiçbir cevap vermeden susmasını diledi bir yanım.

Ama susmadı. Duymamak için birçok şeyi feda edeceğim o cümleyi kurdu.

"Serhat oğlum unuttu kesin. İnsan unuttuğunu fark etmez mi canım? Yanında da bir kadınla adam vardı. Onlarla konuşmaya daldı herhalde."

Adam? Kadın? Kadın İlkay mı? Kadın İlkay'sa onların beraber kahveci de işleri neydi? Bana mesaj atmıyorken kahveci de ne işi vardı?