My Bodyguard || Yoonmin

20.Bölüm

"Çok net değil hatırladıklarım ama mutlu bir çocukluk geçirmiştim, en azından 11 yaşına kadar."

Yoongi'ye mümkünmüş gibi daha fazla sarıldı Jimin.

"Ne oldu ki 11 yaşında Hyung?"

Meraklı gözlerle kafasını yasladığı göğüsten kaldırıp sevdiği adama baktı. Bu soru ve Jimin'in tavrı için hafif tebessüm etti Yoongi de.

"Güzel bir soru... Çalışmadığım yerden geldi ama."

Elini kaldırıp Jimin'in yumuşak saçlarında gezdirdi.

"Hem annemi hem de abimi kaybettim. İkisi de beni korumak için öldü."

Jimin bu sözler üzerine yattığı yerden doğruldu. Bu cevabı pekâlâ beklemiyordu.

"Dur, cevaplama. Sormadım say tamam mı?"

Yoongi'nin aklına Jimin'in onu ilk yanına çağırdığı gece geldi. Korumasını sorduktan sonra o da böyle demişti.

"Yalnız bizim cümlelerimizi bize satmıyoruz Bay Park. Ayrıca eninde sonunda konuşulacak bu konular, ha bugün ha yarın."

Jimin sorduğu sorunun verdiği pişmanlıkla dudaklarını büzdü.

"Eğer zor gelirse devam etme ama tamam mı Yoonie?"

"Yoonie mi?"

Jimin kafasını salladı ve bacaklarını bağdaş kurup Yoongi'nin tam karşısına geçti.

"Evet, Yoonie. Yoksa hoşunuza gitmedi mi Bay Min?"

Sesini şirinleştirerek konuşan Jimin'in  karşısında Yoongi eriyip gittiğini hissetti.

"Aksine sevgilim, eğer bu şekilde seslenmeyi bırakırsan hoşuma gitmez."

"Sevgilim... Ne kadar da güzel hissettiriyor."

"Bir de bana sor... Nasıl benden hoşlandığını anlayamadım ben hâlâ o kısımdayım."

"Duygularımı gizlemek konusunda en az senin kadar iyiyim de ondan."

Sevgilisine gülümseyerek baktı Yoongi. Kendisini inanılmaz huzurlu hissediyordu.

"Her neyse, nerede kalmıştım? Annemin ve abimin ölümü. Önce annem öldü, bana çarpacak olan bir arabanın önüne kendini attığı için. O günden sonra arabalardan nefret etmiştim."

"Bu yüzden mi motor kullanıyorsun Hyung?"

"Evet, yine de motoru da çok sevdiğim söylenemez. Yatsana yine eski yerine."

Jimin'in az önce kalktığı yeri patpatlayarak yanına çağırdı Yoongi. Jimin'in yatak odasında, onun yatağında uzanmış bir şekilde sohbet ediyorlardı.

"Annem öldükten sonra babam çok
değişti: tavırları, kişiliği, konuşma şekli... Önce çöktü, ne benimle ne de abimle konuşmadı. Annemle birbirlerine çok aşıklardı, bu yüzden annemle beraber babam da öldü sanki."

Bir süre ara verdi Yoongi. Geçmişini hatırlamak hatta birine anlatmak ona iyi mi yoksa kötü mü geliyordu henüz anlayamamıştı. Elini Jimin'in omzuna çıkarıp daireler çizmeye başladı ve devam etti.

"Sonra o adam da gitti, yerine agresif ve asla yumuşamayan katı birisi geldi. Bir süre alışmaya çalıştık onun o haline, alıştıkta hatta ama hâlâ benimle tek kelime etmiyordu. Çünkü ona göre biricik karısının katiliydim ben. Bir dönem onun yüzünden bende öyle düşünüyordum, sanki annemi öldüren benmişim gibi..."

Jimin hemen atladı.

"Saçmalama Yoongi tabii ki de anneni sen öldürmedin. Bunları sana düşündürttüğü için babandan nefret ettim doğrusu."