Become My Daughter's Nanny

BMDN Chapter 27

Huminga ako ng malalim at pilit pinakalma ang sarili ko. Narinig na nya, kaya ano pang halaga kung itatangi ko? Totoong ayaw ko ng mararamdaman ko dahil kasalanan ito kay Raquel pero ang hirap pigilan lalo na't araw-araw ko syang nakikita. Hindi ko alam kung bakit ko sya minahal, gayong hindi naman sya mabait sakin. Minaliit na nga nya ang pag katao ko sinaktan pa ako ng pisikal noong tinanong ko sya kung talagang anak nya si Kisza, pero sa puntong iyo  alam kong may mali ako.

"Nanalo ka na, kaya tigilan mo na ako" sabi ko ng hindi tumitingin sakanya. Pag katapos nyang marinig ang sinabi ko ay sinabihan nya akong sumunod sakanya sa study room nya sa kung saan nya ako kinausap noong bago ako bilang Nanny ng anak ko. Hangga't maaari ayokong dagdagan pa ang kasalanan ko kay Raquel sa asawa nya, pero ang hirap lang.

"Ngayon pa ba 'ko titigil?" Aniya, narinig kong inilapag nya ang basong hawak nya. Hindi ko sya magawang tignan dahil naiinis ako sa ngisi na nasa labi nya, hindi ko alam pero parang may parte sakin na naiilang sa klase ng ngiti na yon.

Totoo nga sigurong walang mabagal o mabilis sa pag ibig, mayroon ngang iba na ilang linggo pa lang nag kakakilala ay nag sasama na agad sa isang bahay. Pero nakakatakot ang ganoong pag ibig, at isa pa hindi ako fan ng love at first sight. Sinong natinong tao ng maiinlove sa isang taong minsan mo palang nakita? Hindi love ang tawag doon kung hindi pag kabulag, mahal ko agad dahil maganda o pogi? Kalokohan. Alam kong malayo ang issue na iyon sa kalagayan ko dahil ilang buwan na rin naman ako dito.

"Bakit ako titigil ngayo na alam kong mahal mo ko?" Bulong nya sa tenga ko na nag patayo ng mga balahibo ko sa batok, bakit hindi ko man lang naramdamang nakalapit na sya sakin?

"Ang sabi mo gusto mo akong tulungang makaalis sa bangungot ko, bakit hindi mo gawin iyon ngayon kasama ang pag mamahal mo para sakin?" Aniya saka ko naramdaman ang kamay nya na bumigkis sa maliit kong bewang. Nasa likod ko sya at nakasandal ako sa likod nya, ramdam ko ang tibok ng puso nya kasing bilis iyon ng akin. Naramdaman ko rin ang paghalik nya sa buhok ko, "Tulungan mo akong tuluyang makaalis sa nakaraan ko, para sabay tayong harapin ang bukas" aniya sa mahinang tinig. Hindi ko alam pero may kung ano akong naramdaman ng sinabi nya iyon, kaya inalis ko ang kamay nya sa bewang ko saka humarap sakanya. Mabilis kong ikanawit ang kamay ko sa batok saka ako tumingkayad upang maabot ang labi nya. Hinalikan ko sya na may halong pag mamahal, naramdaman ko ang dalawa nyang kamay sa bewang ko saka ko naramdaman ang pag tugon nya sa halik ko. Napapikit ako ng maramdaman ko ang mga paru-paru sa tyan ko dahil sa pag tugon ni Spencer sa halik ko, katulad ng dati ay masarap iyon. Mas lalo kong idinakit ang sarili ko sakanya.

'Sorry Raquel' sabi ko sa isip ko habang hinagalikan ang asawa nya. 'Pinipigilan ko pero hindi ko kaya. Mahal ko ang asawa mo, sana'y mapatawad mo ako pag nag kita tayo'

Hinihingal ako ng pakawalan nya ang labi ko, may pinunasan pa sya na kung ano sa gilid ng labi ko saka sya ngumiti, ngiti na hindi nya madalas ipakita, ngiti na umabot hanggang sa mata nya.

"Pero hindi ibig sabihin na mahal ay tayo na" sabi ko habang pinapakalma ang sarili ko, ang lakas pa rin mg tibok mg puso ko. Napatingin ako sakanya at nakita kong nakakunot ang noo nya.

"Ano-"

"Ligawan mo ko" putol ko sa pag sasalita nya. Lalong nangunot ang noo nya, naalala ko kasi ang sinabi ng Mama nya kilalanin ko sya habang pinapahirapan ko sya. Ayokong madaliin ang lahat, gusto kong makilala sya at gusto kong ipakilala rin nya ako. At isa pa alam kong makakatulong iyon para makaalis sa bangungot ng kanyang kahapon.

"Okay, if that's what you want sweetheart" aniya ang tangkang hahalikan ako ay iwas ako, nangunot muli ang noo nya.

"Hindi nag hahalikan ang nag liligawan" sabi ko saka sya nginitian, tinangal ko ang kamay nya sa bewang ko saka lumayo ng konti sakanya.