Incompetent Painter

•Küçük Bir Hediye•

İyi okumalar.

.
.
.
.

Saraya döndüğümüzde gölün orada durduk ve vedalaştık. Vedalaşırken veliaht prens bana sarılmış ve tekrar böyle buluşmak istediğini söylemişti.

Tabii ki de onu kıramazdım, isteğini kalbul ettim ve yarın çarşıdan döndükten sonra buluşabileceğimizi söyledim.

Çok sevindi ve bir anda beni belimden tutup kendine çekerek yanağımı öptü. Benimle öğlen yemekten sonra buluşmak istediğini söyleyip gitti.

O sevinç içinden giderken ben elim yanağımda arkasından bakakalmıştım.

Prens Kim'in gerçekten çok ani hareketleri vardı. Zamanla alışırım herhalde...

Girdiğim kısa çaplı şoktan çıkıp gözlerimi kırpıştırdım ve ne yapacağımı bir süre kestiremeyip oradan oraya adım attıktan sonra atölyeye ilerledim.

Sürgülü kapıdan içeri girdiğim an Jong Hyun Efendi geldi ve bana sarıldı.

"Jeongguk nerelerdeydin? Meraktan öldüm burada!"

"Üzgünüm Jong Hyun Efendi işim biraz uzadı. Çarşıya yarın gideriz."

"O sorun değil her türlü gideriz de sende bir hâller var sanki?"

"Ne gibi?"

Anlamasından korkmuştum. Bilmemesi kesinlikle daha iyiydi.

"Yanakların kıpkırmızı."

Ellerimi yanaklarıma koyup ona baktım.

"Koştum da buraya gelirken ondandır"

"Pek sanmıyorum ama kurcalamayacağım. Sırrın sonuçta."

Gülümsedi ve masasının önüne giderek oturdu. Beni de yanına çağırıp yanını pat patladı.

"Hazır çizim tekniğin yeni yeni oturuyorken geliştirelim. Böylece ileride çok iyi bir saray ressamı olacaksın Jeongguk. Hem Prensimiz Kim Taehyung'ta seni tanıyor artık, o kral olduğunda onun ressamı olabilirsin."

Bu dediğiyle resmen gözüm parlamıştı. Prens Kim Taehyung'un ressamı mı?

Bu düşünce kafama oturmuştu. Eğer Prens Kim'in ressamı olursam onunla hep konuşabilirdim, hep yan yana olabilirdik. Tıpkı Taehyung'un babası kral ve Jong Hyun Efendi gibi.

Jong Hyun Efendi'nin yanına gidip oturdum ve onunla birlikte çalışmaya başladım.

Bu seferki çalışma farklıydı, Jong Hyun Efendi benim tekniğimi de öğrenmek istemişti.

Gülümseyerek elime fırçayı aldım ve ona kendi çizim tarzımla bir çizim yaptım.

.
.
.
.

Ertesi gün biraz hava almak için sarayda gezmeye karar vermiştim.

Yürürken biraz ileride Prens Kim Taehyung'un kılıç talimi yaptığını gördüm.

Tahta değil, gerçek bir kılıçla yapıyordu talimini.

Prens kılıcını o kadar ustaca kullanıyordu ki karşısındaki adam sadece savunma yapabiliyordu.

Karşısındakinin kılıcını elinden düşürerek rakibini yere düşürdü ve kılıcını boynuna doğru tutu.

Prens Kim yüzündeki gülümsemesi ile kılıcı yanındaki muhafızlarından birine vererek elini yerdeki adama uzattı ve kalkmasında yardımcı oldu.

Onlar beraber giderken ben uzaktan onları izliyordum.

Prens Kim gerçekten mükemmeldi.

Onlar gittikten sonra ben de atölyeye doğru yürümeye başladım.