Mardin Gelini (Tamamlandı)

18.𝑏ö𝑙ü𝑚

"Hatırlamak ölümdür,unutmak ihanet."
______________________________________
Oy:50
Yorum;40

Dolarsa mutlu olurum..

Kalp kırılgandır kimi zaman bir cümle kimi zaman bir bakış yeter paramparça etmeye. Şaka niyetine söylediğin tek bir kelime karşındaki insanı yıkar geçer.telafisi olmayan yaralar açarız biz insanlara.son günlerde daha da kapanıyordu içine iclal.mide bulantısı baş dönmesi derken doğru düzgün uyuyamiyordu bile.

Aram ve Asır kısa bir süreliğine iş için yurt dışına çıkmıştı.Didem daha iyiydi.guzel bir duş alıp çıktı üzerine rahat bir kaç bir şey giyip yatagına uyanıcaktı ki kapının tık tıklanması ile gözleri kapıyı buldu gelen Helin di.

"Helin,bir şey mi oldu?"diye sordu başını iki yana saladı Helin biraz korkmuştu sadece.odası biraz karanlıktı.Tek çareyi İclal de bulmuştu."bu gece seninle yatabilir miyim yenge?"dedi güldü başını olumlu anlamda salladı.iclal yatağın diğer kenarına geçerken Helin hemen yatağın üzerine kuruldu rahat bir yatak tı.

İclal Heline döndü bu sefer keyfi yok gibi görünüyordu."senin morelin bozuk gibi."diye mırıldandı İclal. Çok uzatmadan konuşmaya başladı Helin"Arkadaşım,para karşılığında kendinden yaşça büyük birine verildi."dedi Helinin konuşması biter bitmez iclal'in kulaklarında tek bir ses geldi.

"Biz onu sattık."

Bütün kızların kaderi neden böyleydi?

Neden yaşamak istemediklerini yaşamak zorundalar dı?

Konuşmaya devam etti Helin"lütfen yenge yardım edelim ona bana sadece sen yardım edebilirsin."dedi Helin cılız çıkan bir ses tonuyla.Ne yapabilirdi ki? Ama o kızı yalnız bırakmazdı. Neler yaşadığı çok iyi biliyordu."Ne yapabiliriz ki hem Aram çok kızar."diye mırıldandı.

Ondan habersiz bir şey yapmak istemiyordu."Kaçıralım."dedi Helin.
Bir o kadar şaşkın şaşkın baktı İclal kaçırmak artık Zemheroğlu konağında adet olmuştu adeta."peki nasıl?" Dedi İclal Heline.
Helin ise hemen anlatmaya başladı her şeyi planlanmıştı sanki.

"Önce burdan çıkıcaz dışarıda bir taksi olmalı ona binip gidicez konağa zaten konakta pek kişi yaşamıyor."dedi Helin haklıydı. Ama burdan nasıl çıkacaklardı? Deran ve karısı bela gibi başlarındaydı."orasını bana bırak."dedi Helin İclal ise sadece onu dinledi. Her ikiside yavaş adımlarla indiler merdivenlerden.

Helin ayarladığı taksi hemen kapıda bekliyordu. Taksiye bindiler konağa gelene kadar her ikisinden de çıt çıkmadı.en son konağa vardıklarında ise parayı ödeyip indiler. Konakta kimse uyanık değildi. Yavaşça kızın penceresine doğru ilerlediler Helin hemen telefonunu çıkarıp birini aradı. Her an yakalanabilir dik.

"Helin ne işin var burda."dedi genç bir kız yaklaştı yanımıza korkudan titriyordu."seni kurtarıcaz Leyla."dedi Helin büyük bir neşe ile ama Leyla hiç gülmüyordu."hayır sakın size zara verirler."dedi ağlamaklı bir ses tonuyla bu sefer ben konuşmaya başladı."bak gel sana yardım edebilirim sonra çok pişman olursun."dedim bu sefer Birşey diyemedi çünkü o da istemiyordu. Kimseye görünmeden taksiye ilerledik.

Leyla'yı bizim bir otele bırakıp konağa geçtik Herkes hayal yatıyordu yaptığımız iyimiydi bilmiyordum ama benim yaşadığım seyelrin bir başkasının yaşamasına asla gönlüm el vermezdi. Derin bir nefes alıp yatağıma girdim bu sefer Helin çoktan uyumuştu. Eli karnıma gitti bu seferde bir an doğsun istiyordum.