"İnsan kendi yarattığı cehennemin içinde de yanabilir"
(Askıya alındı)
🏹
Ellerimde şeytanın kanı,
Gözlerimde canavarın laneti,
İçimde ölüm meleğinin ruhu,
Ben Weasperia'yım. Anlamı Zehirli Ok.
Ben ölümün ta kendisiyim.
"Sadece aşk ve ölüm her şeyi...
"İçindeki vicdanın çiçeklerini yak. Geriye kalan bir avuç kül olacak"
W
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
W
Ruhumun bir tarafında cehennem zebanisi, diğer tarafında üç başlı kurnaz bir tilki yatıyor.
Cehennem zebanisi, 'yak,yık,parçala ve öldür' derken; üç başlı kurnaz tilki 'mantığınla ilerle' diyordu.
Mantığımı dinlemek kolay, zor olan içimdeki kana olan arzuyu susturmak.
Valeria üç başlı tilkiyken, Weasperia kana aç cehennem zebanisiydi.
Weasperia karanlığı, Valeria aydınlığı sever. Belki de en masum olduğum anlar Valeria olduğum zamanlardır? Belki de Weasperia kendi gerçeklerini Valeria karakterini yaratarak örtmeye çalışıyordur?
Ben vicdanımı ilk işlediğim cinayetten sonra kaybeden bir canavardım.
Bana canavar diyorlar. Gerçekten o kadar vicdansızmıyım? Kana olan arzum beni bir canavar yapar mı? İşlediğim cinayetler, akıttığım kanlar... Gerçekten de söyledikleri gibi vicdansızmıyım?
Bu sorunun cevabını çok iyi biliyorsun, dedi küçük bir kız çocuğu.
Evet, o kız çocuğu bendim. 5 yaşımda yakmıştım onu da vicdanımın çiçekleriyle. Beyaz elbisesi ve yüzü kanla yıkanmıştı. Tam önümde duruyordu. Omuzları dik ama ruhu kamburdu. Kaşları çatık, bakışları küskündü.
Neden? Dedi gözünden bir damla yaş akarken. Artık bakışlarında öfke vardı. Öfkesi banaydı, biliyorum. Ellerimdekikanaydı bu öfkeli bakışları. Yapma, diye fısıldadı karşımda hem güçlü hem de güçsüz görünen küçük beden.
