Rebirth of the Southern Duke's Wife

Page 6

Chapter 6

"Crap! I'm late!"

Kaagad naging blangko ang nagpapanic kong mukha nang bumulagta ang mga gintong muwebles sa mata ko.

So everything's not really a dream. Narito pa rin ako, wow, fuck you kung sino ka mang tao na gumawa nito!

Padabog akong tumayo mula sa pagkakahiga at naiinis na nagbihis. Kailangan kong bumangon, wala naman akong choice di ba?

When I was done changing, I sat on the chair that's facing the window, kitang kita mula dito ang hardin sa labas ng mansyon.

How long has it been? Three weeks?

Tatlong putanginang linggo na ako sa loob ng nobelang ito pero hindi pa rin ako nakaaalis! Huh, I can't believe that in that three weeks ni hindi ko man lang alam o nakakalap ng impormasyon sa mga posibilidad kung bakit ako nakarating sa katawang ito.

Ano ba 'to? Freaking Manhwa? Ano, sa original story hindi kamahal-mahal si Erin pero nang pagpasok ko maiiba ang takbo ng kuwento? Wow, so predictable.

Ano bang purpose ko sa katawang ito. Am I here to make Erin to be something?

Or someone wanted me to make this my story?

O baka naman parusa 'to? Sumpa? Kulam? Usog?

Aaminin kong basher ako sa story na ito pero at least binasa ko 'di ba? Nakadagdag pa sa reads!

Damn it, this thing is making me crazy!

"My lady! Ano po iyang suot niyo! Jusko, panginoon ano'ng nangyayari! Mahabagin! Diyos ko, patawarin niyo po ang kabastusan ng amo ko huhu!"

Napapikit ako sa tinis ng boses ni Judith. Tuluyan na akong nawala sa iniisip. My attention now is on Judith who's super exaggerated. She isn't oa in the novel, pero ba't ganiyan 'to?

She's wearing a simple gown, floral one at that. Maganda naman si Judith, pero oa lang talaga eh.

"D-Duchess! May lumoob po ba sa mansyon at nawalan ka na ng damit?! Nanakaw ba lahat at kakarampot lang na tela ang natira?! Bakit ka po naghihirap sa tela!"

Judith is just way too hesterical. 

Masyadong mainit ngayon kaya ang mga gown ay ginawa kong bestida, sino ba namang tanga ang magsusuot ng gown sa ganito kainit na araw?! Syempre, hindi ako, hindi naman ako stupid.

"Tumahimik ka muna Judith, nandidilim ang paningin ko sa 'yo. You don't know dresses?! What the heck is with this world's fashion, maganda nga pero minsan walang sense."

"Pero maganda."  hindi ko alam pero gusto kong sakalin ang babaeng ito. 

Bago tuluyang mas lalong mainis ako sa babaeng ito  ay lumabas na lamang ako mula sa kwarto. May nadadaanan akong mga tauhan sa loob pero ni hindi nila ako tinititigan o hinihintuan, so I am really invisible in this mansion huh.

Mga putanginang kasambahay. Just all of you wait.

Pwede naman na siguro akong maging immature at irrational dito, di ba? After all, in this world I'm not a leader anymore. Hindi ako abogada o militar.

I'll treat this craziness as a vacation. Bahala na ang plot nito.

"Duchess, nalimutan kong sabihin sa 'yo na nasa baba po pala ang pamilya mo."

Doon ako natigilan.

Did I just heard that Erin's family is downstairs?

Bakit? Ano'ng ginagawa ng mga animal na iyon dito? Sa pagkakaalam ko ay hindi nila tanggap si Erin at wala silang pakialam sa dalaga.