Happy House |Cengiz'Çağlar|

Welcome back

Geliyordu. En azından uzakta olduğu için kendini avuttuğu adam şimdi tam dibine, onun top koşturduğu kulübe, dibine geliyordu. Bu düşüncenin onu mutlu etmesi lazımdı diğer insanlara göre. Beraber büyüdüğü beraber futbol hayatına atıldığı can kardeşi onunla olmaya geliyordu değil mi?

Yalan

Çağlar herkes tarafından sevilen birisiydi. Yumuşak doğası yeri geldiğinde flörtöz tavırları yeri geldiğinde büründüğü ciddiyeti. Tamamiyle tanrının bir lütfuydu.

Yalan

Çağlar psikopatın tekiydi ve bunu sadece cengiz biliyordu. O antik heykeller gibi cezbedici olan suratının arkasında döndürdüğü hastalıklı düşünceleri sadece Cengiz biliyordu, başkası değil. İrfan değil, Ozan değil ya da herhangi birisi değil, sadece Cengiz.

Küçüklüklerinden beri beraberlerdi ama bütün bu olaylar lisede başlamıştı.

15 Haziran 2014 - Altınordu Seçmeleri

Cengiz hevesle kramponlarını da sırtına attığı bez çantasına koyarak çıktı evden. Merdivenleri ikişer üçer iniyor, dış kapıda onu bekleyen arkadaşını daha fazla yormak istemiyordu. Demir kapıyı açtığında karşısında babasının arabasına yaslanmış olan Çağlar'ı görünce kocaman gülümsemişti, kesin arabayı kaçırdı diye düşünmüştü içinden.

"Ömer amca bir şey demesin?" Diye sordu yaklaşırken, arabayı kastederek

Çağlar'ın babası Ömer Bey çok baskıcı birisiydi, o da babasından öyle görmüştür diye anlatmıştı Çağlar her zaman. Laubali tavırları sevmez, Çağlar'ın en ufak açığını yakalasa kavga ederlerdi. Böyle zamanlarda çoğu kez Çağlar evi terkeder ve Cengiz'e gelirdi. Geceyi beraber geçirirler ve bir sonraki gün okula beraber giderlerdi. O yüzden Cengiz'in ailesi Çağlar'ı yadırgamazdı hatta ona bi dolap bile yaptırmışlardı Cengiz'in odasına

"İşe bugün başkasıyla gitmiş. Gece de geç gelirim demişti yani.." kafasını cillop gibi olan arabaya çevirip baktı uzun saçlı olan, elinde olsa arabayı hurdaya çevirirdi sırf babasını kızdırmak için ama bugün Cengizle planları vardı "o bunak fark etmez bile Cengo'm"

Cengiz Çağlar'ın babasına hitabına gözlerini açarak gülmüş sonradan olabildiğine gelişi güzel bi şekilde Çağlar'ın omzuna vurmuştu, tabi bi hasar bırakmış mıydı orası tartışılır ama Çağlar acımış gibi yaparak dizlerinin üzerine eğilmişti.

"Çağlar?!"

Cengiz bi' anda yere çöken arkadaşı için endişelenmişti, elini omzuna koymuş diğer eliyle de yanağına hafifçe vurmuştu Çağlar'ın.

Ani bi hareketle Cengiz'in yanağındaki elini bileğinden tutmuş ve ona bakmıştı uzun saçlı olan "Çok safsın be Cengo'm"

Cengiz bi anda ona dönen surat ile dipdibe kalınca utanmış bileğini çekmeye çalışmıştı lakin çabası boşa gitmişti. Çağlar onu çevirerek arkalarındaki siyah arabaya yasladığında gözlerini kaçırmıştı. Hiçbir zaman Çağlar'a karşı bi güç gösterisini kazanamayacağının bilincine bir daha varmıştı küçük olan. "Tamam güldük eğlendik bırak şimdi"

Çağlar mavi harelerin ondan kaçtığını bildiği için biraz daha uğraşmaya karar verdi, yüzünü Cengiz'in yeni çıkmış sakallarının oraya getirerek sıcak nefesini üfledi. Cengiz huylandığı için altında kıvrandığında dudaklarına bi gülüş yerleşti "Çağlar geç kalıcaz.." dedi Cengiz nefessizce

Çağlar buna karşılık gülerek küçük bedeni bırakmış çekilerek arabayı binmişti.

Cengiz de o arabaya binince olduğu yerde üzerindeki uğurlu Fenerbahçe formasını düzeltmiş arkasında az önce bastırılmış olduğu kapıyı açarak binmişti yan koltuğuna