မမကြီး လက်မထပ်သေးဘူးလား

အပိုင်း (၈၇) အသည်းကွဲသွားတဲ့ကောင်လေး

အပိုင်း (၈၇) အသည်းကွဲသွားတဲ့ကောင်လေး

ရှောင်မိသားစုထံမှ နှစ်သစ်ကူးလက်ဆောင် ပို့လာပြီး နောက်တစ်နေ့တွင် ရာသီဥတုက ရှားရှားပါးပါး နေသာနေလေသည်။

စုမိသားစု ခြံဝင်းထဲက နှင်းများကို ရှင်းလင်းထားလိုက်သည်။ နှစ်သစ်ကူးအတွက် အဝတ်အစားများကိုလည်း အစောကြီးကတည်းက ချုပ်လုပ်ထားခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ရှောင်လင်ယွီ ပို့လိုက်သည့် ပစ္စည်းများသည် အလွန်တန်ဖိုးကြီးလှသဖြင့် အမျိုးသမီးစုမှာ သုံးဖို့ရာ တွန့်ဆုတ်နေမိတော့သည်။ သားရေများကိုပင် ဂိုဒေါင်ထဲတွင် သော့ခတ်ကာ သိမ်းဆည်းထားရသည်။ မိန်းကလေးများ ကြီးလာသည်အထိစောင့်ပြီးမှ အဝတ်ချုပ်ပေးလျှင် ပိုကောင်းလိမ့်မည်။

ဘာမှ လုပ်စရာမရှိသဖြင့် ယိုကျင့် မိန်းကလေးများကို ဦးဆောင်ကာ ပြတင်းပေါက်တွင် အလှဆင်မည့် အနီရောင်စက္ကူများကို ညှပ်ရင်း ကော်သုတ်ကာ မှန်ပြတင်းပေါက်တွင် ကပ်လိုက်ကြသည်။ ဟင်းလင်းဖြစ်နေသည့် ခြံဝင်းကို နွေးထွေးသည့် နောက်ခံတစ်ခု ဖြစ်သွားစေပြီး ပိုသားနားသည့်အငွေ့အသက်ကို ထပ်ဖြည့်ပေးထားသည်။ လက်ရှိကာလနှင့် တော်တော် သင့်တော်လှပေသည်။

တစ်နှစ်ပတ်လုံးတွင် စုမိသားစုဆိုင်က နှစ်ကူးကာလတွင် ဆယ်ရက်ခန့်သာ ပိတ်သည်။ သို့သော် စုမိသားစု၏ အစေခံများက လတိုင်း အားလပ်ရက်လေးရက် ရလေသည်။ သူတို့သည် တလှည့်စီ အနားယူရသဖြင့် သူတို့အလုပ်ကိုလည်း မနှောင့်နှေးစေချေ။ သို့သော် တစ်ဖွဲ့လုံး အားလပ်ရက်ကတော့ တစ်နှစ်မှ တစ်ခါသာ ရသည်။ အားလပ်ချိန်ရလာသဖြင့် မိန်းမငယ်လေးများသည် နောက်ဆုံးတွင် တစ်နှစ်လုံး စုဆောင်းလာသည့် လစာများကို သုံးရန် အခွင့်အရေးရလာတော့သည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့အားလုံးက ယိုကျင့်ထံမှ ခွင့်တောင်းကြပြီး ဟန်လီကို မြည်းလှည်းဖြင့် လော့ဟယ်စျေးသို့ ပို့ပေးရန် တောင်းဆိုလိုက်ကြလေသည်။

ယိုကျင့်က အကြီးဆုံးသုံးယောက်ဖြစ်သည့် ယိုရင်၊ ယိုကျူးနှင့် ယိုပေါ်တို့ကို မြစ်အရှေ့ဘက်ကမ်းရှိ ဝူလီချောင်ရွာသို့ ခေါ်လာခဲ့သည်။ သည်နေ့ သူတို့သည် သူကြီးမိသားစုနှင့် သူတို့ မကြာခဏ ဆက်ဆံဖြစ်သည့် အဒေါ်များကို လက်ဆောင်တချို့ ပေးရန် လာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။