7. Bölüm

3.8K 211 20
                                    

Selam

VE İYİ OKUMALAR MÜMİN KARDEŞLERİM
_________________

''Komutanım?''

Hay ben senin komutanı-

Mal! O sen oluyorsun

Eymen helikoptere bindiğimizden beri birşey konuşmak istiyordu ama tek yaptığı şey ağzını açıp kapatmak oluyordu.Diğerleride sessizce duruyordu ama konuşmak istediklerini kıpırdanmalarından anlıyordum. Zaten yaramdan dolayı uykum biraz yoğunlaşmaya başlamıştı.

Daha fazla Eymen'in açılıp kapanan ağzına, diğer ikilinin ise kıpırdanma seslerine dayanamayarak konuştum. ''Lütfen sabahtan beridir söyleyemediğiniz şeyi bir an önce söyleyin yoksa komutanınızdan izin alıp 3 kat daha fazla içtima yaptırırım size!''

Normal düzeyde bir ses tonuyla konuşmuştum ama 3'üne bakınca etkisinin çok daha fazla olduğunu anladım. ''Komutanım belki sohbet etmek istemezsiniz diye düşündük. Yani biz genelde hep konuşuruz şuan da çok sessiz olduğu için böyle olduk.'' dedi Yiğit Üsteğmen.

''Rütbem sizden üst olabilir ama ben de insanım yahu! Sohbet edebilirim , gülebilirim, ağlayabilirim. Şuan rahat olmanızı istiyorum. Bu bir emirdir.''

''''Emredersiniz komutanım!''''

Eymen hemen lafa atladı. ''Komutanım size soru sorabiliriz dimi dimi?''

Dimi dimi?

Cevap verdim.''Sorabilirsiniz Başçavuş'um.''

Bu sefer Serdar abi konuştu. ''Evli misiniz? Ya da sevgiliniz var mı komutanım?''

Ne evliliği yahu? Bekarlık sultanlıktır. ''İkiside hayır.''

Eymen tekrar konuştu.''Çocuğunuz var mı komutanım?'' What dedin gülüm?
Eymen'in sorusu ile hepimizin bakışları ona döndü.

Serdar abi Eymen'in ensesine şaplak attı. ''Lan olum evli değilim ve sevgilim yok diyor nasıl çocuğu olsun?''Eymen ensesini ovarken bir yandan da konuştu. ''Abi ne vuruyorsunya? Bi an kafam karışmış olamaz mı? Ben de insanım sonuçta.''

Bende cevap verdim. ''Sıkıntı yok. Hem belki gayrimeşhur bir çocuğum var yani olamaz mı? Yada evlat edinmiş de olabilirim. Ama fazla merak genellikle zararlıdır Başçavuş'um haberin olsun.'' Hafifçe utanarak kafasını salladı. ''Tamam komutanım.''

Bu sefer ben bir soru sordum. ''Evli olan var mı aranızda?'' Serdar abi kafasını salladı. ''Ben evliyim komutanım. Yakında bir oğlum olacak.''

Gülümsedim. Baba olucaktı . Asker baba...

''Çok sevindim . Umarım sağlıklı bir şekilde kucağınıza alırsınız.''

''''Amin''''

''Komutanım karargaha vardık.'' Pilotun sesiyle ciddileştim . Çok şükür bu görevide başarıyla tamamlamıştım.

Sen şükür deme Eftelya. Ters tepiyor da

Yav he he

Helikopterin kapısı açılınca önde ben olarak rütbe sırasına göre indik. Karşımızda duran Fırat Albaya bakarak hazır ola geçtik. Bir adım öne çıktım. "Kıdemli Yüzbaşı Eftelya Coşkun, İstanbul. Görev başarıyla tamanlanmıştır komutanım!"

Yüzünde ufak bir tebessüm vardı. ''Rahat! Aferin asker. Askerleri uğurla ve yanıma gel.'' Cevap vermekte gecikmedim.''Emredersiniz komutanım!''

Albay gittikten sonra üçlüye döndüm. ''Askerler kendi karargahınıza gidecek olan helikopter birazdan kalkar. Belki bir gün tekrar karşılaşırız. Allah'a emanet olun.''

ARMİNAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin