| Çokça yağmuryağsa, temizlenir mi şu kirli dünya? |
Evdeki Saat - Uzunlar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli Okumalar!
❤🔥🪶
Zaman ; bu hayatta asla bir daha bulunamayan tek yegane şeyolabilirdi. Kime, neye ve nasıl harcadığımıza dikkat etmek, bizim için en doğru yol olabilirdi.
Zamanımı her zamangereksizşeylereharcamış, üçgünlükdünyadaherşeydençok keyfime önem vermiştim. Gerçeklerideğil, görmek istediklerimi inşa ederek bir hayal dünyasındayaşamayı kendim istemiştim ve şimdi bundan büyükpişmanlık duyuyordum.
Çoksevdiğinizbirininyanındaoldunuz zaman ne zaman ne de mekan kavramı olurdu. Bu hissi tatmayalı yıllarolsa da unutmak öyle kolay değildi. Çünküöylesine bir duygu degildi. Sevdiğininsanlarla, sana gerçektendeğerverdiğininsanlarla yan yana olmak büyük bir nimetti. Her daim yanındaolan, seni sen olduğuniçin seven insanlar.
Bu yüzden insan elindekinin değerinibitmeliydi. Olduğuile yetinmeli, daha kötüsüolabileceğidüşüncesine dayanarak yaşamalıydı. Şimdi bunun ne anlama geldiğini çok daha iyi anlıyordum.
Yalnızlığın demini vurmuş biri olarak zaman kavramını unutmuştum. Açıkçasıartık umurumda da değildi. Kimsenin gereksiz halleri ilevaktimiharcayarak kendimi kısıtlayamazdım. Yanımda dost olarakgördüğümkimse olmayabilirdi ancak bu benim yürümeme engel değildi.
Kendimi her zaman dik durmaya zorlardım. Çünkübiliyorum ki kimse kimse içindeğerli zamanından vazgeçmezdi. Kendi yoldaşım, kendim olmak zorundaydım. Bencil bir insandım. Belki bunun sebebi hayatımda değer verdiğim insanlarınolmaması da olabilirdiancak kimse için kendimi tehlikeye atmazdım.
