Size bir gün gelip on yedi yılınızın çöp olduğunu ve çektiğiniz acıların boşa olduğunu söylüyorlar. Ne yapardınız? Kendimce en mantıklı olanı yaptım. Kapıyı çarpıp Doktorun odasından ayrıldım.
Kalkmış 6 Abin bir de ikizin var diyorlar.
Onlarda esk...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
Dedem ve tayfası gelmiş...
Dedem ve tayfasından kastını anlamaya çalıştım. Kimden bahsediyordu?
Ya da kimlerden bahsediyordu?
" Hangi dedem ve tayfasından bahsediyorsun kardeşim? Lütfen bana babamın babası olan dedemin geldiğini söyle." Anıl abim umursamaz gözlerle bakarken Arın ise tam tersiydi. Dinçere yalvaran gözlerle bakıyordu.
Dinçer Arın'a dönüp suratını astığında bende dahil olmak üzere hepimiz cevabımızı almıştık.
" Üzgünüm abi. Annemin babası olan dedemiz ve torunları gelmiş. " Sanki yabancı birinden bahsediyor gibiydiler. Sevmediklerini anladım.
" Ama baba deme bana Dinçer. Aç dediysem açacaksın. Uzatma." Dinçer istemeyerek kapıya gitti ve kapı kolunu indirdi.
Kapı açıldığında içeri dört kişi girdi. En önlerinde çok da yaşlı sayılmayacak bir adam girdi. Arkasından da bir kız iki oğlan girdi. Onlara baktığım sırada en önde duran adamın etrafa bakınırken bana sabitlenen gözlerini gördüm. Yüzündeki ifade alaylı bir ifadeye evirildi.
" Demek buldunuz." Bana bakarak söylemişti bunu. Amacı onları delirtmekti. Bakışlarımı anne ve babama çevirdiğimde bunun doğru olduğunu anladım. İkisi de çok sinirliydi.
" Kızımı işin içine katma." Babam iki adımla yanıma varıp beni arkasına aldı.
" Hiç misafirperver değilsiniz Saral ailesi. Oysa sizi daha cana yakın sanardım." Bakışları anneme döndü.
" Kızım? Babana bir hoş geldin demeyecek misin?" Annem konuşmak için ağzını araladığında babam engel oldu.
" Karımı da kendi meselene karıştırmayacaksın Mehmet Emin Bey!" Adının Mehmet Emin olduğunu öğrendiğim adam kahkaha attı.
" Benim meselem zaten kızımla Saral! Senim yüzünden benden gitti o." Hepimizi süzdü bakışlarıyla.
" Piçleriniz yüzünden de geri gelemiyor. Yakında ama Saral. Kızımı senden kurtaracağım." Ağzım şaşkınlıkla aralandı. Bizlere piç demişti...
" Kes sesini! Çocuklarım ve karımdan uzak dur. Bitmedi mi nefretin ha? Mutluluğumuz sana yetmiyor mu?" Bakışları anneme döndü. " Kızın mutlu Mehmet Emin. Kızın ailesini seviyor. Çocuklarını seviyor." Gözünü kıstı. " Kocasını seviyor." Mehmet Emin tekrar kahkaha attı.
" Seviyor öyle mi?" Bize doğru adım attığında kendimi geriye yürürken buldum. Sırtım bir bedene çarptığında korkarak arkamı döndüm. Bora sinirli bir ifadeyle dedesine bakıyordu. Beni görünce gülümsedi ve dudaklarını oynattı.
