Size bir gün gelip on yedi yılınızın çöp olduğunu ve çektiğiniz acıların boşa olduğunu söylüyorlar. Ne yapardınız? Kendimce en mantıklı olanı yaptım. Kapıyı çarpıp Doktorun odasından ayrıldım.
Kalkmış 6 Abin bir de ikizin var diyorlar.
Onlarda esk...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
Yazardan
Silahı beline yerleştirdiği gibi evlerinden ayrılmıştı Itır Saral. Evet, kendisine Saral diyordu çünkü onun varolduğu gerçek kendi ailesiydi; eşiydi, çocuklarıydı ve en önemlisi de hayatlarına sonradan dahil olan kızıydı.
Aklı almıyordu kızının söylediği şeyleri. Babası en başından beri o insanların yanındaydı. Kızını biliyor muydu? Yavrusunun acı çekmesine bilerek göz mü yummuştu?
Itır Saral, gerekmedikçe babasına sesini çıkartan biri olmamıştı ama bu kadarı da fazlaydı. Konu kendi ailesi olduğunda gözü kimseyi görmezdi. Şimdi de görmüyordu. Babasından hesap sormak üzere arabasına binmiş ve son sürat babasının evine, eski evine sürmüştü.
Arabayı durdurup nerede bıraktığını umursamadan arabadan indiği gibi evin bahçesinden içeri girdi. Onu gören korumalar elbette ki babasına önceden haber uçurmuştu. Itır Saral'ın tahmin etmediği şey ise babasının kocasını arayıp haber verebileceğiydi.
Kapıya varır varmaz yumruklamaya başladı.
" Aç kapıyı baba!" Sert bir şekilde vurmaya devam ederken bir anda kapı açıldı. Açan kişi babası değildi. Babasının sürekli iş yaptığı, bir zamanlar evlendirilmek istendiği adamdı.
" Tolga seninle uğraşamam şu an. Babam nerede?" Tolga kadını görür görmez içindeki aşkı çoktan ateşlemişti. Özlemişti deli kadını.
" Bende seni özledim Itır..." Itır için bu adamın sevgisi bir hastalıktı. Evli ve sekiz çocuklu bir kadını hala sevmesi saçmalıktı.
" Kes sesini! Bana babamın nerede olduğunu söyle. Buraya senin boş yapmalarını dinlemeye gelmedim." Tolga alaylı bir ifadeyle gülümsedi. Kadındaki kesinlikle deli cesaretiydi.
" O adam olmasaydı şu an benim karım olacaktın. O çocuklar bizim çocuklarımız olabilirdi. Sen baban yerine o adamı seçtin." Itır karanlık bir ifadeyle belindeki silahı çıkartıp hazır hale getirdi. Tolga silahı gördüğü an gerilemişti.
" Senin sorunun ne biliyor musun Tolga?" Tolga yutkunarak kadına baktı. " Sen hiçbir zaman bir seçenek olmadın. Ya babam vardı ya da Demirkan. Sen aramızda üçüncü seçenek dahi olamadın." Tolga bunu biliyordu ancak gururuna yediremiyordu işte. Çok istemişti aralarında yer edinmeyi ama iki taraf da almamıştı.
" Şimdi bana babamın nerede olduğunu söyle. Söyle ki işime seninle başlamayayım." Itır Saral silahı Tolgaya doğrulttuğunda arkada bulunan korumalar da Itıra doğru adım atmıştı ancak Tolga elini havaya kaldırarak gelmelerini engelledi.
" Çalışma odasında. Seni bekliyor." Itır kazanmış olmanın verdiği mutlulukla gülümsedi. Merdivenlerden çıkacağı vakit kısa bir an duraksadı ve Tolgaya baktı.
