Size bir gün gelip on yedi yılınızın çöp olduğunu ve çektiğiniz acıların boşa olduğunu söylüyorlar. Ne yapardınız? Kendimce en mantıklı olanı yaptım. Kapıyı çarpıp Doktorun odasından ayrıldım.
Kalkmış 6 Abin bir de ikizin var diyorlar.
Onlarda esk...
Sizden oy ve yorum bekliyorum. Yakın zamanda görüşmek dileğiyle🫶
Profilimden diğer kitaplarıma ulaşabilirsiniz. İstenmeyen evlilik temalı Acı Hayat mevcut 💙
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
" Korkmalı mıyım?" Sorduğum sorudan sonra bir kahkaha sesi geldi ama bu ses ne Demir den ne de Boradandı. Dedem gülümseyerek bana bakıyordu.
" Sen bu eşşek sıpalarına bakma kızım. Biz direkt Bursalıyız. Ne doğu ne de karadeniz. Akıllarınca babaanne torun birleşmiş seni kandırmak istiyorlar." Şokla ikisine birden baktım.
" Doğru mu?" Ağzım açık bir şekilde yüzlerine bakıyordum. Demir kahkahalara boğulduğunda Bora sadece başını salladı.
" Biraz kandırmış olabiliriz." İşaret parmağını baş parmağına bastırdıktan sonra iki parmağının arasını az da olsa açtı. " Şu kadarcık." Kaşlarımı çattım.
" Bir de şu kadar diyor ya. Ne diye kandırıyorsunuz beni?" Bora cevap vermeden ileride kurulu olan piknik masasının olduğu yere geçti. Demir ise çaresizce başını iki yana salladı.
" Özür dilerim abim. Plan benden çıkmadı. Uygulamak zorunda kaldım." Ellerini havaya kaldırdı. " Polis hanım lütfen beni yargılamayınız. Suçsuzum. Suçlu, Bora Saraldır." Onun bu haline gülmemek için çok çabaladım. Aynı şebekeleri andırıyordu.
" Bey... Görüyor musun torunumuz nasıl da ay gibi parlıyor. Çok güzel maşallah. Nur yüzlü torunum benim." Bu kadına daha tanışmadan ısınmıştım. İnsanın babaannesi bile olması güzel bir şeymiş.
" Siz iki sırık niye öyle dikiliyorsunuz kızın başında? Hayde sofraya." Arın ve Anıl da gittiğinde dedem koluma girerek beni masaya yönlendirdi. Babaannemde Hazarın koluna girmişti.
Çok kalabalıktık. Dedem sürekli tabağıma bir şeyler koyup duruyordu. Yiyemeyeceğimi söylesem de tabağıma kahvaltılık koymaktan geri kalmadı. Diğer adam ne kadar kötüyse dedem de bir o kadar iyiydi bana karşı. Babaannem diğer yanımda oturuyordu. İkide bir sarılıp yanağımı öpüyordu. Onların bu hali aile sıcaklığını daha çok hissetmemi sağladı.
" Anne rahat bırak kızımı da yemek yesin." Babaannem kötü bir şekilde babama baktıktan sonra omuz silkti.
" Senelerce uzak kalmışız zaten yavrumdan. Bırakır mıyım sanıyorsun? Ayrıca bu oğlanlar niye sessiz? Üzüyorlar mı kızımı?" Sırıtarak canım abilerime baktım. Hepsi de yemeğini bitirmiş öylece bize bakıyorlardı.
Aklımdan kötü emeller geçmiyor değildi. Hepsinden güzel bir intikam alabilirdim. Dalgınlıkla onlara bakıyordum. Bir yerde de canımı yakıyordu bu durum. Onların yanında büyüseydim nasıl olurdu? Hazarla aramızdan su sızmazdı bence. İkizimdi o benim. Emir hakkında yorum yapamıyordum. Çok kapalı bir çocuk. Arın ve Anıl ise favori abilerim olurdu bence. Gülümsedim. Demir, Bora ve Dinçer üçlüsü için pek bir yoruma sahip değildim. Dinçer Emirden sonra evin en küçüğü sayılırdı tabii Hazar ve beni saymazsak.
