11.bölüm

35.2K 1.3K 779
                                        

5 gün sonra yani okulun son günü benimle o gün Karan gelmişti. O gün arkadaşlarımla  ve hocalarımla vedalaştım..

Karnem çok iyi gelmişti bu beklediğim birşeydi. Karan beni tebrik etti ve arabaya doğru ilerlerken. Buğra hocamın sesiyle  arkamı döndüm. Bana doğru geliyordu.

Ben bir Karan'a bir Buğra hocaya baktım. Çünkü Karan Buğra hocama karşı bir gıcıktı. Anlamasamda mecbur hocamdı ve ben konuşacaktım elbet. Karan ise kaşlarını çatmış  sinirle Buğra hocama bakıyordu.

"Vera" dedi Buğra hoca.

"Efendim hocam." Dedim.

"Biraz gelirmisin?"

Dedi başımla onaylayıp biraz Karan'dan uzak bir yere gittik.

"Buyrun hocam."  Dedim.

"Vera'cım yanlış anlama ama bu adam kim tehlikeli birine benziyor senin böyle insanlarla ne işin var."

Pardonda Buğra hocam niye bu kadar taktı yanımdaki insanlara..

"Anlamadım hocam."

"Yani bi sıkıntı mı var. Evine de gittim artık orada da yaşamıyormuşsun."

"Evime mi gittiniz. Niye ki hocam bir sıkıntı mı vardı."

"Şey yani bir ihtiyacın var mı diye gelmiştim bu aralar pek iyi gözükmüyordun. Okulu aksatmayan sen son günler okula gelmedin."

Ne diyeceğimi bilemedim Buğra hocam her öğrencisi için mi böyle merak içinde oluyordu. Anlamamıştım.

"Hocam iyiyim ben merak etmeyin.."

Tam Buğra hoca konuşacakken arkadan Karan bana seslendi.

"Hocam özür dilerim ama artık gitmem gerek" dedim.

Tam adımlayıp gidiyordum ki Buğra hoca kolumdan tuttu.

"Bak Vera belli ki bir sıkıntın var bu adam seni zorla mı yanında tutuyor." Dedi.

Buğra hoca gözlerimin içine içine bakıyordu istediği cevabı alabilmek için. Gözlerim dolu dolu olmuştu. Kollumu Buğra hocamın elinden çektim. Artık gitmesem Karan hiçde iyi şeyler yapmayacaktı buna emindim.

"Hocam iyi günler. Artık gerçekten benim gitmem gerek"

"Vera senin bu durumunu çözene kadar durmayacağım."

Dedi arkamdan ama dönüp bakmadım hocamıda tehlikeye sokmak istemezdim.

Karan bana kaşları çatık bir şekilde bakıyordu.

"Bu adam benim canımı çok sıkıyor. Ne anlatıyor sabahtır sana."

"Tebrik etti yaz tatilinde derslerimi ihmal etmememi söyledi."

"Ne tuhaf onca öğrenci arasında bir tek seni mi özel olarak tebrik etti."

Sesizce başımı salladım. Pek inanmasada daha fazla üstelemedi. Artık eve doğru gittik. İçeri girdiğimizde. Ben odama gidicektim ama Karan bahçeye gelmem için ısrar edince dediğini yaptım.

Beni çardağa doğru götürdü. Ben moreli bozuk ilerlerken birden konfetilerin patladığını gördüm yerimden sıçrasamda çok şaşırmıştım.

Babamın BorcuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin