" ဒီနေ့ဘာလုပ်စရာရှိလဲ ရိပ် "
" အမ် မရှိပါဘူး ဘာလို့လဲ "
" ညနေကျ ညစာအတူစားရအောင်လေ ရတယ်မလား "
" ရပါတယ် ငါ့အခန်းမှာစားရအောင် "
" အိုခေ "
လက်ကို အိုကေပုံစံထောင်ပြပြီး ထွက်သွားသည့်သက်မင်း။ ဒီနေ့ဇွဲရဲ့နားရက်မလို့ အားသည်။ မဟုတ်လျှင် အားချိန်မရှိပေ။
" သား ဇွဲ "
" ဗျာ ဒယ်ဒီ "
" ခုတလောအဆင်ပြေရဲ့လား ကျူတာဆရာနဲ့ "
" ပြေပါတယ် ဒယ်ဒီရဲ့ "
" အေးပြေရင်ပြီးရော သူ့ကိုလည်းဒယ်ဒီကအချိန်ေပးလို့ကျေးဇူးတင်တယ်လို့ပြောပေးဦး ဒီနေ့မလာဘူးလား "
" ဒီနေ့ ကျွန်တော့်နားရက်လေ ဒါမဲ့ ကျွန်တော်ကိစ္စလေးရှိလို့ အပြင်သွားဦးမယ် "
" အင်းအင်း စောစောပြန်ခဲ့ "
အသက်မပြည့်သေးသော်လည်း ဇွဲရဲ့ပုံစံက ၁၉၊၂၀အရွယ်လောက်ထင်ရသည်မို့ ကားလိုင်စင်လုပ်ခွင့်ရထားသည်။ ကားဖြင့် မိုးရိပ်၏တိုက်ခန်းသို့ဦးတည်ကာ မောင်းနှင်လိုက်သည်။
ဒေါက်...ဒေါက်...
" ရိပ် ဘယ်သူလဲမသိဘူး "
" အာ သွားဖွင့်ပေးပါလား ငါလက်မအားလို့ "
" ရတယ်လေ "
မီးဖိုခန်းထဲတွင် စားစရာအချို့ကို ပန်းကန်တွေဖြင့်ထည့်နေရင်း လှမ်းပြောလိုက်တော့ သက်မင်းကိုကိုက တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်သည်။
" ဘယ်သူ... ဟင် မင်းပါလား ဒီလိုဘာကိစ္စရှိလို့လဲ "
ဇွဲကိုမြင်သည်နှင့် နည်းနည်းရှိန်သွားပေမဲ့ လာရင်းကိစ္စကိုမေးမိတော့ ဒင်းကပြန်မဖြေဘဲ အခန်းထဲအတင်းဝင်ကာ မိုးရိပ်နားသွားလေသည်။
" မင်း!... ဘယ်လိုရောက်လာပြန်တာလဲ "
" မင်းကဘာလဲ ဟိုနေ့ကတစ်ယောက် အခုတစ်ယောက် တစ်ရက်ကိုတစ်ယောက်မင်းအခန်းကိုခေါ်နေကျလား မဟုတ်လည်းဘာလို့ငါ့ကိုလာမခေါ်လဲ "
" မင်းမမိုက်ရိုင်းနဲ့ ငါတို့က ညစာအတူစားမလို့ "
" ယုံရမှာလား မှတ်ထား ငါက အဲ့ကောက်တွေထက်သာတယ်ဆိုတာ "
YOU ARE READING
A bad boy's love
Romance" ငါမင်းထက်ကြီးတယ်နော် ဇွဲခန့်မောင် " " အဲ့တော့ ထိုင်ကန်တော့ပေးရမှာလား "
