"Oo küçük hanım iki gündür sizin peşinizdeyiz."
"Siz de kimsiniz niye peşimdesiniz ne istiyorsunuz?"
" sakin küçük kız"
"Kimsiniz dedim"
" babanın ödeyemediği borcusun güzelim"
Günler geçiyordu ben sürekli ders çalışmakla meşguldüm. Karan'a vakit ayıramıyordum oda bu durum için içerlesede birşey demiyordu.
Hayalim okulumu bitirmekti ve ben bunda çok kararlıydım Karan da farkındaydı.
Okula gitmek için hazırlanmıştım. Beni bugün okula. Tekin götürcekti Karan'ın dün geceden işleri çıkmıştı ve daha eve gelmemişti. Hazırlanıp arbaya bindim okula gelmiştik Tekin her gün okul kapısında ben çıkana kadar bekliyordu ne kadar istemesemde Karan bu durumda ısrarcı olduğu için birşey yapamıyordum.
Ders zili çalmıştı herkez sınıflara girmişti bende lavaboya gittim çıktığımda okul koridoru boştu ve Buğra hoca vardı. Lavaboya girdiğimi görmüş büyük ihtimalle koridorda oyalanıyor benim çıkmamı bekliyordu.
Ne yazıkki yakalanmıştım ne yapacağımı şaşırdım etrafa bakınıp sınıfıma doğru ilerledim ama arkamdan.
"Vera.."
Diye senlenmişti dönüp bakmadım oralı olmamaya çalıştım hızlı hareketlerle ilerliyordum. Tekrar arkamdan seslendi. Bu sefer dönüp baktım. Yanıma doğru yaklaşmıştı ne diyecekti bu kadar önemli neydi ki acaba bu kadar önemli olan. Bu adam yüzsüzdü bence insan azıcıkta olsa utanırdı.
"Buyrun hocam"
"Nie benden köşe bucak kaçıyorsun."
"Bunu gerçekten soruyormusunuz hocam."
"Kendini bu kadar uzaklaştırma benden Vera."
"Hocam siz hiç değişmemişsiniz. Ben azıcıkta olsa bu yaptığınızdan utanırsınız diye düşünmüştüm."
"Bak Vera senden kolay kolay vazgeçmicem ve o mafya bozuntusuna da seni bırakmam."
Bu adam delirmiş olmalı konuştukça sinirlerimle oynuyordu resmen. Konuşmaya bile gerek yoktu bu adamla, sadece bu son senemi sorunsuz atlatmak istiyordum.
Sınıfa girdim Suna ile yanyana oturuyordum zaten hocada derse daha girmemişti neyseki. Sinili ve burnumdan soluduğumu gören Suna
"Vera ne oldu kızım lavaboya giderken iyidin ne olduda burnundan soluyorsun şuan" dedi
"Yok birşey hocanın birine denk geldim boş boş konuşunca sinirlerim bozuldu."
"Ne oldu ki ne dedi hoca."
"Ders zili çalmış koridorda dolanma diye kızdı işte."
"Kızım boş versene ya bende bişey oldu sandım." Dedi
Bugünüm Buğra hocayla başladığı için kötü geçmişti. Daha ne kadar sinir olabilirim derken boş olan dersimize de Buğra hoca girmişti dersi olmadığı için bugün dersimizde o vardı. Hiç yüzüne bakmıyordum. Çünkü artık iğreniyordum böyle bir insandan.
Ben test çözüyordum sadece bağzılarıda ben gibi test çözüyordu. Çoğu ise sesizce muhabet edip boş geçiriyordu. Suna ile testimizi çözüyorduk Fizikten takıldığım soruyu sordum. Oda çözememişti.
"Neyse kalsın bunu hocaya sorarım artık"
"Fizik hocası karşında nie sonraya bırakıyorsun gidip sor en azından bende soruyu anlarım." Dedi
"Yok ya dursun sonra sorarım Gamze hocaya."
Bu arada Gamze hoca yeni Fizikçimizdi. Birde Suna'nın ısrarı beni delirtmişti illa sor sor diye tutturmuştu.
"Suna dursun dedim ya çokta önemli değil çözer bulurum." Dedim
Suna ne yapsa iyi
"Senin soracağın yok bende Buğra hocayı çağırırım."
"Ha...."
Hayır demeye kalmadan Suna Buğra hocaya seslenmişti bile. Oflayarak elimden kalemi bıraktım. Buğra hoca yanımıza geldi. Suna çözemediğimiz soruyu gösterdi.
Ve gelip yanıma oturarak bıraktığım kalemi eline alıp anlatmaya başladı. O yanımda otururken anlattığı konuyu bile anlayamamıştım. Çünkü sinirlerimi bozuyordu yanımda oldukça.
"Anladınız mı kızlar?" Dedi Buğra hoca
Anlamamıştım ama anladım diye geçiştirdim. Sırf gitsin diye.
"Anladıysanız şimdi siz anlatın."
Dedi suratıma bakıp çünkü anlamadığımı biliyordu. Ne diyeceğimi bilemedim.
"Anladık hocam anlamadığımız yerde tekrar sorarız teşekkür ederiz." Dedim.
Neyse ki zil çalmıştı ve toparlandık çünkü son dersti ve oda bitmişti. Beni bekleyen Tekin'in yanına gittim. Morelimin bozuk olduğunu fark etmişti.
"Bir sıkıntımı oldu okulda canınızı sıkan mı oldu." Dedi
"Yok sadece yoruldum Tekin eve gidelim dinlenmek istiyorum sadece."
Peki dedi ve eve doğru gittik. Eve geldiğimizde Karan daha gelmemişti. Bende çantamı kenara koyup direk banyoya gidip duş aldım ılık bir duş beni rahatlatmıştı. Üzerimi giyindim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Böyle rahat bişey giyinmiştim. Tam oturacak derslerimin başına geçecekken Karan gelmişti hemen ayaklanıp ona sarıldım.
"Çok özledim seni. Zaten kaç gündür derslerden başımı kaldıramadım senide ihmal ettim."
"Sorun değil güzelim sen kendini nasıl iyi hissediyorsan öyle takıl."
Dedi bende kitaplarımı masaya koydum. Yemek yiyip ders çalışacaktım yine. Karanda çalışma masasının ucuna oturmuş ellerini bağdaş yapıp beni izliyordu.
"Şunları çıkarayımda hazır olsun gelince uğraşmayayım."
Dedim en sonki kitabımı çıkarırken çantamdan bir kağıt düştü. Karan ile beraber düşen kağıda baktık. Neyin nesiydi hiç bir fikrim yoktu. Karan eğilip kağıdı yerden aldı.
Önemli birşey değildir diye açıp baktı bakmasıyla sinirli bakışları yüzümü buldu neden böyle baktı ki hiç anlamamıştım.
