Size bir gün gelip on yedi yılınızın çöp olduğunu ve çektiğiniz acıların boşa olduğunu söylüyorlar. Ne yapardınız? Kendimce en mantıklı olanı yaptım. Kapıyı çarpıp Doktorun odasından ayrıldım.
Kalkmış 6 Abin bir de ikizin var diyorlar.
Onlarda esk...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sizleri seviyorum🫶
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yeni Bölüm Sınırı: 50 Oy , 15 Yorum
Yazardan
Garip bir şekilde eğlenceli geçiyordu tatilleri. Duru aldığı cevaplardan memnundu. Şimdi ise durgun bir şekilde denize bakıyordu. Kalacakları eve yerleşmiş ve dışarı çıkmışlardı. Tabii annesi gelmemişti. Tüm çocuklarını dışarıya yollayıp evi toplayacağını söylemişti. Deniz kenarına geldiklerinde ise Duru yalnızca oturup sakinliğin keyfini çıkartmak istemişti.
Aklına sürekli yaşananlar geliyordu ama kalbini dinlemeyi seçmişti. Kalbi ona nefes al dedikçe de bu böyle devam edecekti.
Şezlonga iyice yayılarak etrafına bakındı. Az ilerisinde Emir ve Hazar kovalamaca oynuyorlardı. Yaşları büyüyordu ama ruhları çocuk gibi kalmıştı.
Duru'nun ruhu çocuk kalamazdı çünkü o çocukluğunu hiç yaşamamamıştı. Özeniyordu o yüzden de. Ara sıra saçmalaması ve garip isteklerde bulunması da buradan geliyordu. Küçük çocuklar gibi davranmak ve yaptığı hiçbir şeyin sonunu düşünmemeyi dilemişti.
" Sence de fazla düşünmedin mi?" Başını sağa çevirdiğinde ona bakan babasını gördü.
" Nereden anladın?" Kenara kaydığında Demirkan Saral kızının yanına uzandı. Elini Duru'nun belinden geçirerek iyice kendisine sabitledi. Duru da başını babasının göğsüne koymuştu.
" Kardeşlerine bakarak iç çekiyorsun resmen gün ışığım. Ne düşündüğünü anlayabiliyorum. Ama emin ol sen ne istersen onu yaşayacaksın bundan sonra. Sana o ulaşamadığın çocukluğunu yaşatacağım." Yaşatırdı. Duru da bunu biliyordu. Babasına daha çok sokuldu.
