Bolca yorum ve beğenilerinizi bekliyorum haberiniz ola. Bu bölüm içime sindi. Umarım sizin de sinmiştir.
Düşüncelerini paylaşmayı, yorum yapmayı ve beğeni atmayı unutma!
Bölüm sonu düşüncelerinizi merak ediyorum💙
Yeni bölüm sınırı: 150 Oy, 50 Yorum
Duru Saral
Yakamız bir türlü beladan kurtulmuyordu resmen. En çok ona yandım. Dinçer abim kağıdı buruşturup cebine sıkıştırdı. Daha sonra da pastayı üfleyip portmantodan ceketini alarak üzerine geçirdi. Şaşkınlıkla ne yaptığına bakıyordum. Çıkmadan önce bana yaklaşıp yanaklarımı avuç içerisine aldı ve iki yanağıma da öpücük kondurdu.
" Teşekkür ederim abicim ama benim çıkmam gerekiyor. Sonra konuşuruz olur mu?" İsteksizce başımı salladığımda evden çıkıp gitti. Arkasından kapıyı kapatmayı da ihmal etmemişti. Onda da bir haller vardı. Ne olduğunu anlamamıştım ama elbet kokusu ortaya çıkardı. Şimdilik beklemekten başka seçeneğim yok gibi duruyordu ve bu benim canımı sıkmıştı. Oflayarak yanaklarımı şişirdim. Ne olurdu sanki düzgün bir gönümüz geçseydi?
Bir umut arkamı döndüğümde Emir ile göz göze geldik. Benden çekiniyordu. Onu anlayabiliyordum elbette ama çekinmesine yine de anlam veremedim. Abi demek istiyordum bir yandan da aslında. Ama içimdeki güvensiz kız çocuğu buna engel oluyordu.
Dinçeri, Borayı ve hatta Arın'ı bile affeden kalbim mi affedemiyordu Emiri? Hislerime güvenerek ona olan tutumumu korumaya devam ettim.
Ne çok sıcak ol ne de uzak davran taktiği.
Hafif bir gülümsemeyle yüzüme bakmaya devam ettiğinde yalnızca baş selamı verdim. Gören de bizi asker arkadaşı falan sanardı.
" Kim film izlemek ister? Arın abim gülümseyerek bana baktığında sorunun odağının yalnızca ben olduğumu anladım. Pastayı çalışanlardan birisine vermiş olmalılardı çünkü kimsenin elinde pasta yoktu.
" O notu ne yapacağız? Dinçer abim kağıdı buruşturduğu gibi çekti gitti." Saçıma konan öpücüğü hissettiğimde Demir abimi gördüm. Gülümseyerek yüzüme bakıyordu. Bir yandan da kolunun altına almakla meşguldü.
Abim beni koltuk altına aldığında uzun olduğu için burun kıvırdım. Adamın göğsüne bile gelemiyordum ki.
" Sen o işi bize bırakıyorsun küçük Hanım. Artık aklını bu tarz şeylerle meşgul falan etmeyeceksin. Hadi izleyeceğimiz filmi seç." Anıl abim konuştuktan sonra Bora abimin başını oynatarak onu onayladığını fark ettim. Son bir umut çaresi olarak Hazara baktım.
" İkiz bir şey söyler misin? Abimiz ortada yok farkındaysan." Omuz silkip kendisini oturma alanında bulunan koltuklardan birisine attı.
" Ona bir şey olmaz. Ayrıca biz mi dedik notu al git diye. Kendi kendisini celallendirdi Beyefendi. İlla olay yaratacak." Ağzım bir karış açıldı. Bunlar ne saçmalıyordu böyle?
" Abi siz şaka mısınız? Kardeşiniz ortada yok diyorum ama biriniz bile afedersiniz sikinde değil. Böyle mi aile olmayı planlıyorsunuz. Sizden anca pabucumun ailesi olur." Öfkeyle bağırdıktan sonra herkesin bana baktığını fark ettim. Ne diye bakıyorlardı ki.
Annem ağzı açık kalmış bir şekilde babama döndü.
" Kızımız biraz önce küfür mü etti yoksa yanlış mı duydum?" Babam da anneme aynı şaşkınlıkla bakıyordu. Kafasını belirli belirsiz iki yana salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kader Oyunu ( Gerçek Ailem)
Teen FictionSize bir gün gelip on yedi yılınızın çöp olduğunu ve çektiğiniz acıların boşa olduğunu söylüyorlar. Ne yapardınız? Kendimce en mantıklı olanı yaptım. Kapıyı çarpıp Doktorun odasından ayrıldım. Kalkmış 6 Abin bir de ikizin var diyorlar. Onlarda esk...
