40. Bölüm

10.6K 446 129
                                        

Karan bu olanları benim başımın altından çıkacağını öğrenecekti ve ben bunun için kendimi hazırlamıştım.

Telefonum sesizdeydi. Karan'ın defalarca beni aradığını görünce beni şimdiden korku sarmıştı..

Tekrar telefon çalınca açtım.. Karan çok sinirlenmişti. Telefonu açar açmaz

"Nerdesin sen."

"Okula gidiyorum nerede olabilirim."

"Ne işler çeviriyorsun sen Vera. Kapıdaki adamlara haberim olduğunu söylemişsin nie yalan söylüyorsun."

"Seni uyandırmak istemedim sadece kendim gitmek istedim bu kadar yani birşey olduğu yok."

"Sınıfa girme kapıda beni bekle 10 dakiya oradayım."

Ben okula gitmemiştim ve şuan okula varmamda 20 dakikayı bulacaktı.

"Gelme... şey yani gelme çünkü ilk dersimde sınavım var o yüzden seni bekleyemem."

Aslında ilk dersimde sınav falan yoktu okulun ilk haftalarında da sınavda olmazdı.

"Peki öyle olsun gelince konuşucaz birşeyler karıştırıyorsun umarım  bu benim düşündüğüm şey değildir."

"Neyse birşey diyormusın derse girmem gerek."

Dedim ve telefonu kapattım. Daha Buğra hocaya olanlardan haberi yoktu ama her an öğrenecekti.

Tekin de beni aramıştı onada mesaj attım "işimi hallettim çok teşekkür ederim seni de yordum."dedim

Ayak üstü bir sürü yalan söylemiştim hiç sevmediğim şey yalandı ve ben bugün gözümü yalanla açtım günümün pekte güzel geçmeyeceği şimdiden belli olmuştu.

Okula varmıştım. Suna da kapıda volta atıyordu beni beklerken. Beni görüncede hızla yanıma geldi.

Kapıda polis arabası vardı. Bende hızlanarak Suna'nın yanına vardım.

"Kızım nerdesin sen ya polislerde geldi ödüm koptu bana birşey soracaklar diye." Dedi

"Tamam sakin ol sormazlar bence birşey hem sorsalar da birşey olmaz. Hadi geçelim sınıfa."

Okulda öğrenciler bahçedeydiler. Ders zili çalmamıştı daha ve polis geldiği için onun merakıyla dışarıda beklemeyi tercih ediyorlardı.

Biz Suna ile sınıfa geçtik. Herkezin dilinde Buğra hoca vardı. Polislerin bu yüzden geldiğini anlamışlardı. Benle Suna'dan ses çıkmıyordu sadece birbirimize bakıyorduk. Çünkü herşeyi biliyorduk ve hatta içinde yaşıyordum merak edilecek bir durum yoktu bizim için.

Baran yanımıza geldi.

"Haberiniz varmı kızlar."

Suna:
"Neyden haberimiz var mı? Ne oldu ki!"

Baran:
"Buğra hoca'yı haşat etmişler."

Suna:
"Nasıl yani."

Ben Baranın anlattıklarını dinliyordum.

Babamın BorcuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin