(25)

3.6K 284 239
                                    

Hırçın karadeniz- kitabıma göz atmayı unutmayın.

_____
1hafta sonra

Esneyerek gözlerimi araladığımda ne olduğunu hatırlamaya çalıştım.

Ailem ile hasret giderirken doktor gelmişti.

Daha sonra iğne yapmış, bilincim ile birlikte odadan çıkmıştı.

Gıcık doktor bana 3,5 ay rapor yazmıştı.

4 yazacaktı ama ısrarım yüzünden yazmamıştı, Allah' razı olsundu.

Pencereye baktığımda havanın çoktan kararmış olduğunu gördüm.

Odada kimin olduğuna bakmak için etrafa bakındım.

Ömer bey ve ayşenur hanım koltukta, birbirlerine yaslanarak uyumuşlardı.

Yağız, tekli koltukta kollarını bağlamış, uyuyordu.

Tebessüm ettim, tim gelmişti yanıma. Yasemin ile fazla görüşmemiştik ama 2 ay uzaklaştırma almıştı.

Yaseminin umurunda olan ceza değildi aslında, komutanının yaşadıklarıydı.

Kaldıramıyordu.

Vicdanı susmak bilmiyordu.

Yasemin yerine başka bir kadın gelecekti, ama şuan kimin geleceğini bilmiyorduk.

Yavaşça doğrulmaya çalıştım ama imkansızdı, yaralarım beni ayağa kaldırmıyordu.

Bacaklarımda, sol göğsümün altında, ve sol kolumda bandaj vardı.

Sağa, sola kucakta geziyordum.

Canıma minnetti gerçi ama çaktırmıyordum.

Hele, yağız, veya babamın kucağında olunca işler daha da sarpa sarıyordu.

Rahattım, aksi yoktu.

Ama şimdi tuvalete gitmem lazımdı, ve her ikiside uyuyordu.

Oflayıp tekrar yatağa yattım, yeteerr.

Sıkıldım uyumaktan.

İnşaallah yarın taburcu olacaktım ama yine kucakta gezecektim.

Sıkıntı yoktu, yeterki hastaneden çıkabileyim.

Babam sıçrayarak uyandığında ona döndüm.

Ayşunur hanımın başını düzeltip hemen yanıma geldi.

" babam, bir şeyin yok dimi. Ağrın mı var, niye uyandın güzelim. "

Buydu 1 haftanın özeti.

Hepsi pervaneydi.

Özellikle sevgilim ve babam.

Gerçi sevgilim ile biraz mesafeliydim.

Hem aile ortamı olduğu için, hemde emre itaatsizlik ettiği için.

Belki milyon defa özür dilemişti, ama emre itaatsizlik etmeseydi belki saldırıya geçmeyeceklerdi, veya beni kurtarmaları daha çabuk olacaktı.

Ama kader belkilere veya keşkelere bakmıyordu.

" bir şeyim yok, uyuyamadım. Birde... "

" birde ney "

" tuvaletim geldi. "

Alnımdan öptüğü zaman gülümsedim, artık hep bunu yapmaya başlamıştı.

Battaniyeyi üzerimden çekip beni kucağına aldığında kollarımı boynuna dolayıp başımı omuzuna yasladım.

benim ailem vatanımdırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin