Karan odasına gitti bende odama giderken bana seslendi.
Karan;
"Bu gece benimle uyusan olur mu?"
"Tabii ki de..Üzerimi değiştirip geliyorum."dedim
Karan odasına gitti bende odama gidip üzerime daha rahat bir şeyler giyindim. Karan yatağında uzanmış ve yanını boş bırakmış beni bekliyordu.
Bana ayırdığı yere yanına bana açtığı kollarına uzandım. Alnımdan öptü.
Karan;
"İyi ki hayatımdasın Vera. Bana o kadar iyi geliyorsun ki."
"Sende bana iyi geliyorsun Karan."
Karan;
"Biliyor musun senden önce asla kimseyi sevmem aşık olamam derdim. Ama o kadar narin güzel bir kalbin var ki. Beni kendine çekiyor her seferin de."
"Tanışmamız pekte iyi olmasa da bende ki düşünceler de öyleydi. Tanıdıkça seni daha çok seviyorum."
Karan;
"Sana yaşattığım kötü zamanlar için özür dilerim güzelim."
"Geçti o günler geçmişe takılmamak lazım."
Karan ile kötü bi tanışmamız olsada onu zaman geçtikçe daha çok seviyordum.
Karan saçlarımı okşuyor arada öpüyordu. Bu beni o kadar huzurlu hissettiriyordu ki. Onun gözlerine baktığımda benim hissettiğim huzuru oda hissediyordu.
Elimi yüzün de gezdirdim bu onun hoşuna gidiyordu ki her yaptığımda Gözlerini kapatıyordu. Elimi tutup öptü bana derin derin baktıktan sonra dudaklarıma öpücük kondurup ve bana bakıp;
"Seni seviyorum Veram."
Dedi ve göğsüne başını koyup bana sıkıca sarıldı.
"Bende seni seviyorum." Dedim
Ve öyle uyuduk sabah okula gideceğim için alarmım çalmıştı. Karan uyanmasın diye alarmı kapatıp odadan çıktım.
Odama gidip hazırlandım ve aşağıya indim. Karan uyuyor diye odasına girmemiştim tekrardan. Ama ben aşağıya indiğimde benden önce hazırlanmış ve kahvaltı sofrasına oturmuş beni bekliyordu.
"Sen ne ara hazırlanıp indin hayatım."
Karan;
"Odadan çıkınca kapı sesine uyandım. Yanımda olmadığını anlayınca uyku da tutmadı. Seni bırakıcam hem daha okula."
"Kusura bakma sözde sesiz kapattım kapıyı."
Karan;
"Sorun değil güzelim."
"Asaf nerde uyanmadı daha."
Karan;
"Erken uyanmış o halletmesi gereken işleri varmış."
"Bu kadar erken ne işi varmış ki."
Karan;
"Bilmem. Hadi gel kahvaltını yap da çıkalım."
Kahvaltımı yapıp çıktık evden. Karan beni okula bırakıp gitti.
Bugün bizimkilere bağışçı olabilmeleri için konuşacaktım ders zilimize daha çok vardı.
Ben, Baran ve Suna her zaman ki köşemize geçtik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Babamın Borcu
Teen Fiction"Oo küçük hanım iki gündür sizin peşinizdeyiz." "Siz de kimsiniz niye peşimdesiniz ne istiyorsunuz?" " sakin küçük kız" "Kimsiniz dedim" " babanın ödeyemediği borcusun güzelim"
