Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli Okumalar!
❤🔥🪶
Heyecan.
Bu duygu yıllardır beni terk etmeyen tek şey olabilirdi. İlkhırsızlık yaptığımda, ilk birini sevdiğimde, ilk düştüğümde, ilk ayağa kalktığımda bile her zamanyanımdaydı.
Amailk defa bu kadar güçlü hissediyordum.
Şu an hissettiğimduyguları bu kelimeye sığdırmak saçma olurdu zira kelimeleryetersizgibiydi şu an.
Gözlerimin içinebakarakkurduğucümle, ne dediğinianlamadığımiçin daha da merak etmemisağlıyordu. Söylediğişeyden sonra nkan ses, onu daha da çekicikılıyordu. Ne söylediğinibilmiyordumancak bunu bana bakarak söylemişolması bile kalp atışlarımı arşa çıkarmaya yetmişti.
Kaşlarım usulca çatıldı. Benim hakkımda bir şey söylediği aşikardı ama ben ne dediğini anlamamıştım ve bu gerçek beni ilk defa bu kadar rahatsız ediyordu.
Sungur bakışlarını benden çektiğinde, derin bir nefes verdi. Az önce bana yürüyen adam ise bana bir kez olsun bakmadan yemeğine gömüldü ve ecel terleri dökmeye başladı.
Hızla yanımda bulunan kızıl saçlı kıza, yani Neslihana döndüm. "Ne dedi?" dedim hemen. "Ne dedi o bana? Küfür mü etti? Ne dedi?"
Bu halime hafifçe güldüğünde Kaşlarım daha da çatıldı. Herkes bir olmuş bana mı oynuyordu şu an? Ona ters ters bakmaya başladığımda elindeki içecekten bir yudum aldı ve bana döndü. "Ben de bilmiyorum." dedi ama yalan söylediği o kadar belliydi ki bunu saklama zahmetinde bulunmadı.
"Kesin öyledir." diyerek önüme döndüm. Ters bakışlarımla masaya bakarken tüm iştahım kaçmıştı. Değil bir şey yemek, şu an görmek bile istemiyordum.
