gannicus is a god among humans

"Champion of Capua !"

slm

öncelikle bir açıklama yapmak istiyorum

kurgu tarihi bir kurgu olduğu için olabildiğince az isim vermeye çalıştım ve yazarken herkesin tahmin ettiği üzere spartacus dizisinden esinlendim

eğer bir hata yaptıysam veya yanlış bir bilgi verdiysem -bilgi vermek amaçlı yazdığım bir kurgu değil- beni uyarabilirsiniz, seve seve düzeltirim yanlışım ne ise

bir de uyarmak istiyorum rahatsız edici içerikler var. öldürme, kan ve cinsellik gibi, haberiniz olsun

iyi okumalar UMARIM beğenirsiniz

lanista; eski roma'da dövüşler için gladyatör yetiştiren ya da bir başkasına satan kimse.

ludus; eski romada gladyatör yetiştirilmek için bulunan okullara verilen ad.

ryankenty11 <3

-

Alexander.

Kana susamış halkın gözdesi, güzel kızların erotik rüyaları ve genç gladyatörlerin olmak istediği kişi. Alexander, bu ludusa geldiğinde az paraya alınmış cılız ve güçsüz bir oğlandı.

Hanenin şampiyonları ve gelişmekte olan gladyatörleri tarafından uzunca bir müddet psikolojik bir sınava tabi tutulmuş ve şuan olduğu kişiliğe ulaşmak için çok şeyden vazgeçmişti.

Güneşin tepede olduğu sıcak bir günde, Alexander günün çalışmaları için herkes gibi uyandırıldı. Elinde uzunca kırbacı ile kaldığı bölmenin parmaklıklarına vurarak gür sesi ile kölelere bağıran Doctore, gün sonunda bitap düşeceklerinin habercisi gibiydi. Alexander çıplak üst bedenini yattığı yerden kaldırıp açılmış kapıdan herkes gibi yemek yedikleri alana çıktı ve ne olduğunu dahi bilmediği lapaya benzer bir şeyin tabağına koyulmasını bekledi.

Burada pek konuştuğu kimse yoktu, tek odaklandığı şey şerefi ile savaşıp bir şampiyon olmaktı. Özgür kalacaksa da bunun arenada kazanılmış bir zaferle olmasını istiyordu. Değer verdiği kimse yoktu, bu işte yalnızdı ve böyle de devam edecekti.

Önündeki lapaya uzandığı sırada tahta tabağın yerle buluşması bir oldu. Esmer tenli, geniş vücutlu ve uzun süredir burada bulunan köklü bir gladyatör olan Cirrus'un tabağına vurması ile yiyecek olduğu yemek yerle buluşmuş ve alaycı birkaç kahkahanın esiri olmuştu Alexander.

Öfkelendi ama aç kalacağı için değil, kendini kanıtlayıp mührü almazsa bu sınavı geçemeyip canından olacağı ihtimalini hatırlattıkları için öfkelendi. Bir şey söylemedi, gerçek bir gladyatör olana kadar canını sağlama almak için sustu. Susması onlara güç verdi. Gözünün ucuyla gördüğü adamın yerdeki yemeğe tükürdüğünü gördü ve sakinleşmek amacı ile sıktı dişlerini. "Şimdi yiyebilirsin." Dedi ve yine o sinir bozan kahkahalar.

Daha sonra tanıdık sesi işitince herkes gibi ayaklandı. "Tahta kılıçları bırakın, gerçek bir müsabaka istiyorum." Ve Alexander bu yoldaki ilk ciddi dövüşüne bu şekilde çıktı. Ortada büyük bir çember oluşmuştu. Kumları net gören konakta onları izleyenler vardı. Lanistası, onun karısı, karısının şehirden birkaç arkadaşı ve Dominik. Lanistasının biricik oğlu, bu ludusun gelecekteki sahibi, Dominik.