Katsuki ile beraber metrobuse binmiş ineceğimiz durağı bekliyorduk. Bir yandanda birbirimize laf atıp delirtmeyi ihmal etmiyorduk.
"O saçların ne katsuki gözüme girecek çekil şurdan"
"O saçlarıma kurban ol sen kendi paçoz bana laf atıyo"
Biz itişip kakışırken katsukinin tam yanına iki kız yaklaştı.
"Uhmm merhaba"
Katsuki anlam veremeyerek bakarken ben kızların ne yapacağını çoktan anlamış katsukinin tepkisini bekliyordum.
"Hayırdır?"
"Eee...numaranı alabilirmiyim acaba? Açık konuşmak gerekirse seninle tanışmak çok isterim"
Katsuki elini belime attı ve beni kendine yaklaştırdı.
"Oradan bakınca ben seninle tanışmak istiyor gibimi görünüyorum?"
Katsuki iğneleyici bir ses tonuyla konuşunca iki kızında yüzü hemen düştü ve hiçbirşey demeden gittiler.
"Afferim afferim"
"Köpekmiyim lan ben bide ödül maması ver istersen"
"Eğer bu kadar istiyorsan dönüşte alabiliriz sana kalitelisinden"
"Metrobüs kalabalık olmasa seni duvardan duvara fırlatırdım rei"
Göz devirmeme rağmen koluna girip telefona bakarak ineceğimiz durağı beklemeye devam ettim.
Yaklaşık yarım saat sonra anonsla birlikte indik ve hemen önümüzde kalan lunaparka doğru ilerlemeye başladık
Biletlerimizi alıp daha iç tarafa doğru yöneldiğimizde minayı görmemle beraber bizi bekleyen grubun yanına koştum.
"YA REİ COK ÖZLEDİM SENİ KIZIM"
"ÖZLESEYDİN YAZARDIN"
Terslememe rağmen yaklaşık 1 aydır görüşmediğimizden 'ki hergün göt göte dolaştığımız için bu çok uzun bir süre' minacığımla hemen sarıldık.
Diğerlerinede selam verdikten sonra ilk neye bineceğimizi tartışmak için lunapark haritasının etrafına toplandık.
Denki; "Atlı karıncaya binebiliriz aslında hızlıtrene falan ne gerek var şimdi.
Sero; "Bu kadarda belli etmessin korktuğunu kanka binmeden altına sıçtın resmen"
Ochako; "Bence ilk önce korku trenine binmeliyiz"
Kirishima; Hiçbir korku treni korkunç değildir hadi gidelim.
Hepimiz bu fikre katıldığımızdan koyun sürüsü gibi korku trenine doğru ilerlemeye başladık.
Neredeyse kimse olmadığından tüm grup rahatça sığmıştık en önde mina ve kirishima varken arkalarında katsuki ile ben bizim arkamızda ise denki ve jirou vardı.
Denki korktuğunu bahane ederek jirou'yu zorla yanına oturttuğundan daha başlamadan kavga etmeye başlamışlardı.
Birden tren gürültülü bir şekilde hareket etti ve siyah perdelerin içinden geçip ilerlemeye başladık.
Korku trenleri korkunç değildir demiştik değilmi?
Hay çenemize sokayım.
Daha ilk saniyelerde kulağıma fısıltılar gelmeye başlamıştı bir yandan nerden geldiğini anlamadığım rüzgarda beni daha çok geriyordu.
