တစ်ကိုယ်​ကောင်းဆန်​သော ဗီဇ《 ဘာသာပြန် 》一念之私 The Selfish Gene

Chapter 27 [ Zawgyi ]

အပိုင္း(၂၇)
ေၾကာင္ကတိုးကို အိမ္ေရွ႕မင္းႏွင့္ လဲလွယ္ျခင္း

✿

စားပြဲေပၚတြင္ ပုလင္းမ်ား၊ ႏို႔မႈန႔္မ်ား၊ အ၀တ္အစားမ်ား ႏွင့္ အပူေပးအခင္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ရႈပ္ပြ​ေနသည္။ဖုန္းေပၚရွိ အခ်က္ေပးသံသည္လည္း သုံးနာရီျခားတစ္ခါတိုင္း ထထျမည္ေနၿပီး ကြၽန္​ေတာ္အႀကိဳက္ဆုံး ထိတ္လန႔္စရာ႐ုပ္ရွင္ကို လည္း TVေပၚတြင္ဖြင့္ထား၏။

ငိုက္မ်ဥ္းခ်င္လာတဲ့အခါတိုင္း ေကာ္ဖီစက္ဆီသြားကာ espresso တစ္ခြက္ကိုေသာက္ျဖစ္၏- အခုဆိုဘယ္ႏွစ္ခြက္မွန္း​ေတာင္မသိ​ေတာ့။

အိပ္ငိုက္​ေနတာက​ေတာ့ တစ္ကယ္ကို... မယုံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အိပ္ငိုက္ေန၏။

ကြၽန္ေတာ္ မအိပ္ရ​ေသးတာ နာရီႏွစ္ဆယ္ေလာက္ရွိ​​ေနၿပီျဖစ္၍ ေခါင္းက ထပဲေပါက္ကြဲေတာ့မလိုလိုကိုခံစား​ေနရၿပီ။ TVကို ႀကိဳးစားစိုက္ၾကည့္ေနေပမယ့္ ႐ုပ္ရွင္ရဲ႕ဇာတ္ကြက္ကို ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့​ေပ။ -ဒါ​ေတာင္ အႏွီဇာတ္လမ္းကို ကြၽန္​ေတာ္အႀကိမ္ႀကိမ္ၾကည့္ရႈဖူး၏။

အျဖဴေရာင္ႏွင့္လိေမၼာ္ေရာင္​ေၾကာင္​ေလးႏွစ္ေကာင္မွာ​ေတာ့ သူတို႔အတြက္လုပ္​ေပးထား​ေသာအသိုက္​ေလးတြင္ ကြၽန္​ေတာ္ႏွင့္ကြဲျပားစြာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္​ေပ်ာ္​ေနၾက၏။

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္နာရီက အား​ေယာင္သည္ က်ီခ်န္ဖုန္းႏွင့္ယန္ရွန္႔ဟြားတို႔သည္ ဟုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္လာ​ေနၿပီျဖစ္​ေၾကာင္း​ေျပာခဲ့သည္___​အခ်ိန္ကို ​​ေသခ်ာတြက္ခ်က္ၾကည့္ရင္ ၎တို႔အခုခ်ိန္ဆိုေရာက္ရွိသင့္ၿပီျဖစ္သည္။

ဒါေပမယ့္ Luggage Claim ခ်ိန္ႏွင့္ယန္ရွန္႔ဟြားကို အိမ္ျပန္ပို႔​ေပးရမယ့္ အခ်ိန္ကိုပါထည့္တြက္လွ်င္၊ကြၽန္​ေတာ့္ဆီလာဖို႔အနည္းဆုံး ႏွစ္နာရီ၊ သုံးနာရီေလာက္ ၾကာဦးမည္ျဖစ္သည္။

ဦးေႏွာက္ထဲက အာ႐ုံေၾကာေတြ တလႈပ္လႈပ္လႈပ္လႈပ္နဲ႔က်ီခ်န္ဖုန္းကိုေတြ႕ဖို႔ အရင္ကထက္ ပိုၿပီးစိတ္အားထက္သန္ေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြကို လက္နဲ႔အုပ္ၿပီး ဆိုဖာေပၚမွီခ်လိုက္၏။