°•BÖLÜM15•°

189 23 7
                                    

●●●

Gece rüyama girmişsin. Sağol, vakit ayırdığın için.

_

_08.09.24.__

_

Lara Aşkım'ın anlatımı ile..

Ellerim titriyordu. Boğazım acıyor. Kalbim sıkışıyor. Etrafımda neler oluyor algılıyamıyordum. Neden sokağın ortasında oturuyorum bilmiyordum. Bildiğim tek şey, hissettiğim tek duygu
Utanç..

Neden bilmiyorum ama soğuk soğuk terliyordum. Sahi, bir canavardan kaçmıştım. Bundan sebep terliyor ola bilirim. Sanırım nefes nefese boğazımı tırmalamamında sebebi buydu.

Nerde olduğumu bilmiyordum, ama güneş birazdan doğacaktı sanırım. Sokak lambasının aşağısında oturuyor bazen boynumu, yüzümü, ellerimi ve ayaklarımı çiziyordum. Bazen ise yere vuruyordum avuçlarımla.

Köpek havlaması, kurt uluması duyduğum tek şeydi. Ve tabii ki kendi nefesim.

Sanırım aklımı kaybetmiştim, çünkü aklı yerinde olan birisi neden daha kargalar bokunu yemeden sokağın ortasında dövünüp dursun ki.

"Yeter, yeter, yeter." diye sayıklıyordum saçlarımı parmaklarımın arasından geçirerek.

Sonra Ezan sesi duyuldu. Sanki..sanki Allahın bana işaretiydi. Hemen üstümü başımı düzelttim ve dua okumak için ellerimi semaya açtım.

"Ey Yüce Rabbim, bilirim ki sen bütün varlığın yaratıcısısın, ve yine bilirim ki yüreklerin ferahısın, dertlerin dermanısın. Benim yüreğimi ferahlat ya Rab! Yüreğimdeki sıkışıklığı gider, aklımdaki düşüncelerime hakim olmamı sağla. Ben bu yük ile yaşyamam, ya yükümü hafiflet, ya da.. ya da beni cennetinle kavuştur. Rahat nefes ala bilmemi sağla Rabbim. Bu aciz kulunun yükünü omuzlarından al. Al ki hayatına devam ede bilsin. Sana yalvarıyorum Yüce Allah'ım en azından kalbime bu yükü taşımak için güç ver, kuvvet ver. Bilirim ki duyarsın dualarımı. Aciz kuluna yol göster Rabbim. Amin!"

Diyerek avuçlarımı yüzüme kapattım.

Duamı okumuştum okumasına ama başım dönüp gözüm kararınca olduğum yerde kafam betona düştü.

^^^

Ateş Türkmen'in anlatımı ile..

"Neredesiniz?"

"Sizin sitenin arka sokağındaki mahallenin başındayız. Her şey hazır, sadece senin gelmen yeterli."

"10 dakikaya oradayım."

Cevap vermesini beklemeden kapattım telefonu.

Elime motorun anahtarını, telefonu ve birkaç miktar para alarak odamdan çıktım.

Dışarı çıkmak için Laranın odasındaki balkon yere daha yakın olduğu için onun odasına girdim. Rahattım çünkü mesaj atmıştı babama arkadaşı Gamzede kalacakmış. Birkaç defa aradık ama iyi geceler mesajından sonra aramadık.

Türkmen'ler/Gerçek AilemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin