Efkan lise ve üniversiteyi yatılı okulda okumuştu. Üniversite için yine aydında bir üniversitedeydi bölümünü bilmesem de
Çocukluğumun onu bulmak ile geçmesi söz konusu olmasa da belli bir dönemi onun neye benzediğini düşünerek geçmişti. Herkes annesinin öldüğünü konuşmuştu. Annesini tanıyordum. Dilaraların evine gelirdi sürekli annemde oraya gittiğinde bende giderdim.
Öldü haberi yayıldıktan sonra kurulan pazardan simit almak için seke seke giderken karşımda gördüğüm kadın ile nutkum tutulmuş hortlak gördüm diye korkudan nefes almakta güçlük çekmiştim.
Yanındaki oğlu büyük oğlu mu yoksa efkan mı bilmiyordum simasıda aklıma gelmiyordu onların evi bizim eve çok uzaktı kçyde herkes herkesi tanırdı girmediğim ev yoktu.
Ama onun ailesi ile benim ailemin arasında nedenini bilmediğim bir uzaklık bir mesafe vardı. Kçyde herkes herkes ile akraba iken biz onlar ile hiçbir şeydik.
On bir yaşında iken merak etmiştim efkanı ilk sonradan utup gitmiştim. Bazı anlar yaşanmışlıklar yeni yeni düşüyordu zihnime
efkan ın varlığını bile unutmuşken onu bana hatırlatan yine onu konuşmalarıydı.
"Efkan neden bıçakladın o zaman. " Dedim korkuyla eşkiyanın kardeşi ne demekti. Onun aklı alıyor muydu adam ya bize zarar verirse
"Efkan... " Dedim sızlanır gibi ama bu daha çok çaresiz kaldığım içindi.
"Neden yaptın. " Elimle dudaklarımın üzerini kapatarak dünkü olanları düşündüm.
"Lalin bana bak. Sorun yok, " Dediğinde başımı iki yana salladım. Çok büyük bir sorun vardı.
"Lalin, güzelim yok bir şey " Elinin sırtı ile yanağımı okşadı.
"Korkmanı gerektirecek bir durum yok. "
Babasını öldürmüştü. Kazayla olan bir şey değildi.
Boğazını kesmişti. Ne kadarda korkunçtu.
"Lalin korkuttum mu seni? " Korkmak mıydı bu sadece tanımıyordum efkanı
Hep merak ettiğim efkan buydu. Merakım dinmişti yerini tarifsiz duygulara vermişti. Yok bir şey lalin.
"Benden mi korkuyorsun. " Başımu iki yana salladım. Eşkiyanın kardeşi adam ölmüşse peşimizi bırakmazlardı. Ölmese kendi intikam almak isteyecekti.
"Hayır." Arabayı durdurdu. "Gel kucağıma, "
Gidip gitmemek arasında kalsamda elini uzattığında elini tutarak kucağına oturdum. "İlk geldiğin günden konuşalım mı? " Diyerek başımı omzuna yasladı.
"Kucağıma nasıl oturacağınıbile bilmiyordun. " Diyerek saçlarımı geri itti. "Ufacık burnunla buraya değdirince bitmeyecek mi diyordun. " Dediğinde omuzlarının sarsılmasından güldüğünü anlamıştım. Bende gülerek "efkan ya, " Diye mırıldandım.
"Nereden bileyim ben nasıl olduğunu, " Köyde ki hayat belliydi benim çevremde belliydi. Nerden haberim olacaktı.
"Çok haklısın. Ben ona bir şey demiyorum ama... " Diyerek kısa bir an sustu ardından "komiktin." Dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
orenda +21
RomanceViranşehir köyünde zamanında halka zulmeden adamın katil oğlu ile ansızın onun kapısını çalan masum güzel lalin ~ Efkan ve lalin Kötü yorumlarınız ve hakaretleriniz sizde kalsın. Yetişkin İçerik
