Bölüm | Yirmi

16.6K 935 282
                                    

Tekrar uykuya dalmamın üzerinden çok zaman geçmemişti. Hatta yeni yeni uykuya geçtiğim esnada duyduğum silah sesi ile irkildim "Efkan." Diyerek iyice ona sokuldum.

Efkan yatakta oturur pozisyona gelerek, "tamam yok bir şey. " Diyerek beni sakinleştirmek için elini koluma koyarak sıvazladı.

Daha sonra beni kendisinden ayırarak, "pencereden bakacağım. " Dedi

"Efkan hayır. "

"Lalin sorun yok. "
Diyerek kalktı. Pencerenin yanına giderek perdeyi araladı. Dışarı bakarken efkanın çalan telefonu ile efkan bana doğru döndü.

Yastığının altındaki telefonunu alarak ona uzattım.

Arayan kişi piç osman diye kayıtlıydı.

Efkan, "lalin yatağın yanına otur kalkma! " Diyerek odadan çıktı dediğini yaparak yataktan çıkarak yatağın yanına yere oturdum.

Silah sesi kesildiğinde efkan geri odaya girdi. "Konuşup geleceğim odadan çıkma, "

"Efkan gitme bir yere, " Diyerek yanına gittim. "Kapıyı kilitleyip birlikte saklansak olmaz mı? "

"Korkulacak bir şey yok halledeceğim tamam mı çıkma odadan yeter. "

Omuz silktim gözlerim belindeki çıkıntıya kaydı. Silahınıda almıştı yanına "gelince konuşalım tamam mı eve girmelerini istemiyorum göndereceğim. " Diyerek kapıya gitti.

"Pencereden uzak dur. " Diyerek çıktı arkasından kapıyı kapatarak kilitledi.

Tekrar yatağın yanına oturarak dizlerimi kendime çektim. Kollarımı bedenime doladım.

Korkudan tirtir titrerken yatak odasının penceresinde hissettiğim tıkırtılar ile nefesimi tuttum.

Dışarıdan birden fazla adamın sesi geliyordu.
Ne dediklerinin anlaşılmıyor olması daha da tedirgin edıyordu beni

"Korkulacak bir şey yok, " Diye mırıldandım Efkanın halledeceğine inanıyordum. Ya inanmak istiyordum.

Pencerenin önündeki tıkırtılar kesilmişti. Sanırım onlarda ön tarafa gitmişti.

Başımı yatağa yasladım.
Başım yatağa yaslı iken ne kadar zaman geçti bilmiyordum. Zaman kavramını yitirmiş gibi efkanı beklerken dış kapıdan gelen kilit açılma sesi ile oturduğum yerden kalktım.

Saniyeler sonra benim içinde bulunduğum odanında kilidi açıldı.
Efkan içeri girdiğinde bakışlarım önce yüzünü buldu ardından vücudunda gezindi. İyi göründüğünden emin olduktan sonra ufak adımlarla yanına doğru yürüdüm.

Kapının hemen önünde benim gelmemi bekledi. Yanına ulaştığımda ise kolları arasına aldı.

"Korktun mu? " Diye sorarak belimin iki yanından tutarak kucağına aldı. Bende bacaklarımı beline doladım. Birlikte içeri girdiğimizde koltuğa oturdu.

Ben hâlâ kucağında iken
Hırıltılı nefes seslerini işitiyordum ikimizde konuşmadan öylece dururken eli saçlarımda geziyordu.

"O adam ölmüş mü? " Diye sordum.
Farkındaydım ne olduğunun
Efkanın eşkiyalarla ne işi olduğunu bilemesemde tanıdığının farkındaydım.

orenda +21Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin