CXXXI~ÜVEY KARDEŞ

396 16 16
                                        

Sözlerimle birlikte bana daha sıkı sarılmıştı

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Sözlerimle birlikte bana daha sıkı sarılmıştı. Öyle derinden hislerle sarılıyordu ki içimde bir şeyler kopuyordu. Usulca ondan ayrılıp gözlerine baktığımda hemen bakışlarını başka tarafa çevirmişti.

Burnumu çekerek yere bakarken usulca yutkundum.

"Abarttığımın farkındayım-"

"Daha sonra konuşuruz. Şimdi şu işi bitirelim."

Direkt lafımı kesip konuyu değiştirdiğinde sadece başımı sallamakla yetinmiştim. Onu takip etmem için önden yürürken peşinden gidiyordum.

Kalbim deli gibi çarpıyordu. Onlarla yüzleşmek bana neden bu kadar zor geliyordu? Düşmanca savaşmak kolaydı ama yüzleşmek...

Çok zor geliyordu.

Deponun önünde durup etrafa bakınmış ve ardından demir kapıyı açmıştı. Yavaşça önümden girdiğinde derin bir nefes alıp peşinden girmiştim.

Kapıyı arkamızdan kapatırken deponun içine bakmıştım. Gördüğüm manzara karşısında kanım donmuştu. Aldığım nefesi verememiştim...

Seçkin'in iki eli de bileğinden kesilmiş ve ölmemesi için tedavi edilmişti. Ablamın ise...

Saçları kazınmış ve göğsünde bir kaç çizik vardı...

Olduğum yerde kalakalmıştım. İkisi de bana bakıyordu ve ağızları bantlarla kapalı olduğu için konuşamıyorlardı.

Behiç yanımdan geçip önümden ikisinin de önünde dikilmişti. Neden bunu yaptığını anlamak zor değildi. Bütün yaşadıklarımız onlar sayesindeydi.

"Önce hangisi?" demişti bana bakmadan onlara dönükken.

Zar zor kendimi ikna ederek Behiç'in yanına yürümüş ve Seçkin'e bakmıştım. Gözlerimin içine o manipülatif bakışlarıyla bakıyordu.

"Seçkin..." dedim kısık sesimle.

Bana baktığını hissediyordum ama Seçkin'den bakışlarımı ayırmıyordum. Bir şey söylemeden Seçkin'in ağzında ki bantı acımadan çekip çıkardığında Seçkin acıyla tıslamıştı.

Ama ona bir şey söylemeden benim gözlerime bakmıştı.

"Konuşsana..." demişti titreyen sesiyle.

Karşımda çok savunmasız duruyordu. Eski ben olsam bu haline kahrolurdum...

"Neden yaptın..." dedim sadece.

İçimde onca söylemek istediğim şey varken sadece bunu soruyu sorabilmiştim. Acıyla sırıtarak yere bakmış ve cevap vermişti.

"Ben hiçbir şey yapmadım Yudum. Sen yaptın." diyerek bakışlarını bana çevirmişti.

"Aileni öldürdüm çünkü sana kötü davranıyorlardı. Ablanı kullandım çünkü o kullanılmaya layıktı. Ama seni uzak tuttum..."

Gözlerimin içine hayal kırıklığıyla bakıyordu.

YUDUM (+18)⚰️Donde viven las historias. Descúbrelo ahora