Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yeniden yemek masasına döndüğümüz hepsi bakışlarını kaldırıp bana bakmışlardı. El ele tutuştuğumuz için önce ellerimize sonra bize bakmışlardı. Biraz daha sakin olduğum için usulca yerime oturmuştum. Behiç'te yerine oturmuş ve herkes yemeğini yesin diye işaret vermişti.
Sessizce yemeklerimize dönmüştük.
Uzun bir süre herkes sessizce yemeğini yemişti. Ölüm sessizliğini bozan ilk kişi Behiç olmuştu.
"Hepinizi buraya topladım çünkü konuşacaklarım var. Yemekleriniz bittiğine göre başlayabilirim."
Hepimiz sessizce ve dikkatle Behiç'e dönmüştük. Ciddi ifadesiyle hepimize bakmıştı.
"Biliyorsunuz ki geçmem gereken mevkiyi elimin tersiyle ittim. Çünkü kanlı mevkide gözüm yok. Çocuklarımı kanlı parayla büyütmeye de büyütmeye de niyetim yok. Bu yüzden kendi işimi kurdum."
"Büyük yatırımlarım vardı. Bunları kullanarak kendime şirket açtım. Aynı şekilde soyadımı değiştirdim. Bundan sonra Behiç Yılkan diye değil Behiç Özkurt olarak hayatıma devam edeceğim."
"Kurt mu oldun yoksa?"
Demet gözlerini büyüterek heyecanla sorduğunda bakışlarımı kızıma çevirip güldüm.
"Kendi soyadımı değiştirdim. Sıra sevdalımın soyadını değiştirmekte."
Sözleriyle anında bakışlarımı ona çevirmiştim. Gözleri bana bakarken ben masaya dönmüş ve dudaklarım şaşkınlıkla aralanmıştı. Masanın üstüne siyah kafide bir kutunun içinde yüzük vardı...
"Bu sefer hemen yarın evlen benimle deniz kızı."
"Yaşasın! Annem evleniyor! Babam evleniyor!"
Demet sevinçle bağırırken diğerleri ona gülmüştü. Bense bakışlarımı yavaşça Behiç'e çevirmiştim. Gözlerim bir kez daha dolmuştu ama bu sefer mutluluktan...
Sabırla gözlerimin içine bakarken bir cevap bekliyordu. Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülürken başımı salladım.
"Evet..."
Sözlerimle rahat bir nefes bırakarak ayağa kalkmıştı. Hemen onunla birlikte kalktığımda kutudan yüzüğü çıkartıp yavaşça parmağıma takmış ve taktığı parmağımı öpmüştü.
Diğerleri sevinçle alkışlarken ben daha fazla dayanamamış ve Behiç'in boynuna sıkıca sarılmıştım.
.....
Yazardan...
Mutlu haberin ardından Behiç ve Yudum biraz çocuklarla ilgilenmiş ve diğerleri yemek masasını toplamışlardı.
