10.Bölüm♥

12K 558 74
                                    

Bölüm Şarkısı: Niran Ünsal-Ben Ne Zaman Büyüdüm Anne.
Şarkı açılmazsa mutlaka indirmenizi rica ediyorum..

Tatlı okurum @meliscik2222 in Melis'in Savaşı adlı yeni kitabını okumanızı tavsiye ediyorum :)

DENİZ'DEN...

Adımın haykırılması üzerine yüreğim ağzıma gelmişti.Kerim ile birlikte sesin geldiği yöne döndüğümüzde kelimenin tam anlamıyla kanım dondu.Korku ve şaşkınlıkla karşımda sinirden kıpkırmızı olan adama baktım.UFUK..

-'Deniz lütfen bir abin daha olduğunu söyleme bana' normalde bu dediğine gülerdim ama şu durumda altıma bile yapabilirim.

-'Hayır,yani evet,yani gibi sayılır' bakışlarımı titreyen ellerime çevirdim.Kahretsin şimdi zamanı değil!

-'Hay şansımı sikeyim ya' ettiği küfre karşı yüzümü buruşturup Ufuk un hamlesini bekledim.Ah kesinlikle hamle derken Kerime uçmasını kast etmemiştim.

-'Ulan puşt ne işin var senin bu kızın yanında it' Kerim'in yakasına yapıştığında Kerim de boş durmayıp Ufuk'un yakasını kavradı.Müdahale etmem gerekiyordu ama şuan hiçbir uzvum iş görmüyordu.Derin derin nefesler alıp kendime gelmeye çalıştım.Gözlerim buğulandığı için görüşüm de bulanıklaştı.Ben böyle olaylara alışık değilim ki!Titreyen ellerimi aralarına koymaya çabaladım.

-'Ufuk dur lütfen yanlış anladın' Ufuk Kerim e kafa atınca tiz bir çığlık döküldü dudaklarımdan.Olduğum yere çökerken terlememin titrememle birleşmesi'anksiyete' krizimin başladığını gösteriyordu.Ne zamandır kriz geçirmeyince artık hastalığımın bittiğini düşünmüştüm.Tabi ya uzun zamandır korku,gerilim,ve endişe yaşamadığım için krizlerim durulmuştu.Krizim geçmişimde yaşadığım travmadan kaynaklanmıştı.Oturduğum yerde dizlerimi kendime çekerken zı tavsiye ediyorum :) iyice artmaya başladı üstelik karşımdaki iki adam bu halimi bile göremeyecek ı öfkelilerdi.Yavaş yavaş gözümün önüne gelen geçmiş bu dünyadan soyutlanmama sebep oldu.

Yazarın ağzından 14 yıl önce

Bir hafta...Tam tamına geçen 7 gün Haktan ailesinde tüm dengeyi yerle bir etmişti.Derya hanımın ölümü iki çocuğun kalbinde tamiri mümkün olmayan yaralar açmıştı.Küçük Güney kendini eş gecip daha olaylara anlam veremeyen kız kardeşinin yanından tek saniye dahi ayrılmıyordu.Fakat bu durum hiçbir işe yaramıyordu küçük kız adeta kabuğuna çekilmiş herkesle iletişimini kesmişti.Nasıl kesmesindi?Annesine aşık büyümüştü o büyümek denirse tabi,doğru düzgün bir şey yaşayamamıştı ki anneciğiyle.
Bir gün abisinin koynunda uyurken Güney minik kardeşinin titrediğini hissetti.Yavaş hareketlerle onu dürterken kardeşi gittikçe kötü oluyordu.Talihsiz ölümden sonra onlarla birlikte kalan anneannesine durumu bildirmek için gitti Güney.Eve çağırılan doktor;küçük Deniz'in anksiyete krizi geçirdiğini bu durumun annesinin ölümünden kaynaklandığını söyledi.Bir yıllık ilaç tedavisi altına alınması gerektiğini ondan sonra da tamamıyla geçmese bile hafifleyeceğini belirtti.O günden sonra bir daha kriz geçirmemek adına abisi elinden geleni yaptı.

Günümüz

-'Deniz kendine gel güzelim lütfen duyuyor musun beni' duyuyorum ama tepki veremiyorum vermek istiyorum ama sanki görünmeyen güç bedenime,dilime kilit vurmuşlardı.Bedenime sarılan güçlü kollarla havalandığımı hissettim.Yumuşak bir zemine konulduğumda hala kımıldayamayıp tek kelime edemiyordum.Arabadaydım tahminen şoför koltuğu ve arka koltuğu aynı anda açılıp kapandı.

-'Lan senin ne işin var burada' Ufuk un kükremesi üzerine anladım ki Kerim de arabadaydı.

-'Deniz bu haldeyken tartışacak mıyız' Ufuk sinirle homurdanarak arabayı çalıştırdı bir eli yüzümde gezinmeye bagelsin'

Aşk'a EngelWhere stories live. Discover now