••Tamamlandı.
Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır.
❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞
Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın?
Ben, benim...
Barut Ulu Boratav şehadete kavuşmadan birkaç gün önce.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
🇹🇷
BARUT ULU BORATAV
Makedonya'da, Kalovski'nin gerçekleştireceği büyük davetten birkaç gün önceydi. Sabahın ilk ışıkları henüz yeni düşmüştü. Yol boyunca uzanan polis kontrol noktasını soluk bir aydınlık kaplıyordu. Araçlar sırayla durduruluyor, askerler rutin aramalarını yapıyordu. Her şey sıradan görünüyordu.
Benim içinse hiçbir şey sıradan değildi.
Ben yalnızca bir aracı bekliyordum.
Kırmızı olanı.
O araç, birazdan virajdan çıkıp kontrol noktasına girecekti. Dışarıdan bakıldığında direksiyon başındaki kişinin sıradan bir şirket doktoru olduğu sanılacaktı. Kalovski Şirketi'nde çalışan yüzlerce kişiden biri ama gerçek bundan çok daha derindi.
O arabada, karım oturuyordu.
Talia Alaz Boratav.
Evliydik ama operasyon gereği, birbirimizi tanımıyormuş gibi davranmak gün geçtikçe zorlaşıyordu. Yakında operasyon tamamlanacak olsa da bulduğum her fırsatta onunla özlem gidermekten geri kalmıyordum. Aynı binada çalışıyor, aynı kapılardan geçiyor ancak göz göze geldiğimizde bakışlarımızı hemen kaçırıyorduk. Bu rol, aramızdaki bağa en çok zarar veren şeydi.
Ama bugün karımı tutuklatacaktım.
Peter'ın artık her şeyin farkında olduğunu biliyordum. Alisa, istediğimiz gibi kimliğimi ifşa eden kişi olmuştu. Her şey planımıza göre ilerliyordu. Bir aksilik yoktu. En az kayıpla bu operasyonu tamamlamak benim görevimdi.
"Komutanım!" diye seslendi Makedon askerlerinden biri. "Kırmızı araç yaklaşıyor."
