Chapter 26

73.8K 1.3K 159
                                    

Dedicated to @ nikkiDarling

"Cass..iha.." a voice beside me sobbed, while his gentle hand was stroking my hair. Pero ni wala akong nararamdaman na kasiyahan o tuwa na ang matandang nasa tabi ko ay ang tunay kong ama, at hindi ang demonyong nakagisnan ko.

O baka talagang namanhid na ang puso ko, na wala na akong makapang emosyon sa dibdib ko. I'm been indifferent while I listened to their crying and wailing.

"Ano daw ang sabi ng Doctor Tito? How long Cass going to be like this?" asked the worried voice.

Liza, my closest friend. The person I always considered my sister. Kanina ko pa ito naririnig na umiiyak sa loob ng kuwarto, I wanted to look at her, but I can't take my eyes away from the ceiling. I was mesmerized by it's whiteness.

Everyone in the room talked in hushed whispers, like I won't hear them if they lowered their voice.

"She's been traumatized, but the doctor is positive she'll come out of her shell when she's ready."

"But she's not moving at all." Janet whined, always impatient.

Naramdaman kong may umupo sa tabi ko, then a face hovered above me. Si Dave.

Hindi ko alam na nandito din siya, nakapagtataka na hindi ko narinig ang boses nito dahil bihirang mangyari na tahimik lang ito, ni minsan hindi ito maubusan ng sasabihin.

"Cass, I have soup for you." para akong batang kinakausap nito, tinaas pa nito ang hawak na bowl para ipakita sa akin. He smiled at me, but it's look more like a grimaced. "You need to have something in your stomach for your baby, para lumakas kayong pareho."

What I heard made my eyes blinked.

I felt my eyes is burning at lumabo ang mga paningin ko. Dave brought his hand to my face and wiped the tears that clouding my eyes. "Yes Cheesecake, hindi nawala si baby.. she's a fighter just like you. Just like her mom."

Gusto kung tumango, to agree what Dave said but my body won't respond. I wanted to say something, to ask more about my baby but I can't. I only managed to produced a guttural sound in my throat.

"Don't strain yourself cheesecake, baka makakasama sa'yo. A-ang importante ligtas na k-kayo.." nanginginig ang boses ni Dave na hindi nito natapos ang sasabihin. Tumalikod ito sa akin, his shoulder was shaking.

My baby survive. she survived despite our horrendous ordeal.

Sa kabila ng nangyari sa akin, meron pa rin akong dapat na ipasalamat. Hindi hinayaan ng Diyos na mawala ang tanging nagbibigay ng lakas sa akin. Naging kapitan ko.

Who kept me sane when I thought I was going crazy.

"Yes, she's awake. No, she still doesn't talk or response to us. Nasa labas ka na ng ospital?" naririnig kong bulong ni Bryan, kanina pa ito may kausap sa telepono pero ngayon ko lang matamang narinig ang sinasabi nito.

"Nakalabas na ba ng kulungan si Alex?"

May bumangon kaagad na galit sa dibdib ko ng marinig ko ang pangalan niya. Hindi ba nila alam na ayaw kong pinag uusapan o mabanggit man lang ang pangalan ng lalaking yun.

The mere mentioned of his name is killing me.

"Yes Attorney, they freed him after he put two million bond. Malaki ang kasong sinampa sa kanya. Attempted murder and malicious wounding, pero positibo ang abogado ni Alex na kaya nilang lusutan ang kaso."

"Dapat lang sa rapist na yun ang ginawa ni Alex! Dahil kong hindi niya ginawa yun, ako mismo ang puputol sa ari ng demonyong 'yun! Now, he'll wish for death than to live a life without his source of evilness."

Sleeping With My Enemy (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon