Chapter 50

330K 12.4K 3.8K
                                    

Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. Ni hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon. Bigla ko namang naalala ang mga sinabi ng mga nakita ko kanina.


What if it's too late? Paano kung may ginawa na sa kanya ang mga 'yun?

Kelan kaya babalik si ate Rielle?

'These frequent Shinigami attacks around the campus really bothers me.

I've been searching for you for months but I can't find any clues.


God, ilang linggo o buwan na ba ang nakakalipas? Did I see them in different time?

Napatingin naman ako sa likuran ko nung may narinig akong ingay. Nakita kong bumukas ang pinto at nagmamadaling pumasok si Hideo habang nakasunod sa kanya si Dr. Miwako. Nakatingin siya sa totoong ako at para siyang nakakita ng multo.


"Why?" he said in a low, angry voice.


Lumapit si Dr. Miwako sa experiment table kung saan ako huling nakahiga. Parang kanina lang nangyari ang lahat pero hindi ko akalaing matagal na panahon na ang nakakalipas.


"The council's order. They want to conduct a study and carry out different tests on her but by doing that, she will definitely die," sabi ni Dr. Miwako habang nakatingin sa katawan kong nasa loob ng chamber. "She might be an enemy but she's still young...and I don't want to experiment on her kaya naman pinag-aralan ko lang ang body system niya nang walang dissection and injections. In order to save her from death, I made her sleep so she's in a dormant state. But..." Halos sabay silang tumingin sa tiyan ko at maging ako ay hindi makapaniwala sa nakikita ko.

"But after eight weeks, I detected a heartbeat. Akala ko nung una, unti-unti na siyang nagigising at nagiging active na ang puso niya. Week after week, napapansin ko ring lumalaki ang tiyan niya pero I assumed na dahil lang 'yun sa supplements sa cryogenic liquid. Pero may isa pang possible cause. I don't want to believe it at first but after I checked her womb, the fetus is already on its fifth month."


I cursed a mouthful when I heard that. Naghalu-halo na ang nararamdaman ko ngayon at hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin. Seeing myself inside this chamber is scary enough but knowing that I'm carrying a child inside me is terrifying. I am not ready for this. What's scarier is that I've been unconscious for five months and I have no idea on everything that's happening around me.


"Is she okay? Is the child okay?" tanong ni Hideo kay Dr. Miwako at kita ko sa mukha niya ang panic.

"They are. I've been monitoring them. Actually, I don't have any plan to tell anyone about this but when I identified the father, I was in a state of shock." Seryosong nakatingin si Dr. Miwako kay Hideo at hindi ko alam kung anong nararamdaman niya ngayon. "Alam mo ba kung ano ang pwedeng mangyari ngayon dahil dito, Hideo? Both of you are the next leaders of your respective tribes. If everyone learns about this, this child can be the cause of war."


Bigla namang lumapit si Hideo sa chamber at hinawakan niya ang salamin na nakapagitan sa amin. I felt his pain just by looking at his expression.


"I'm sorry," bulong niya habang nakatingin sa akin at sa tiyan ko. He repeatedly say those words and it repeatedly broke my heart.

Seventh Sense (Erityian Tribes, #2) | Published under Pop FictionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon