Boyfriend Corp.

The Last Chapter

The Last Chapter

Sunday Night

[Lance Alexander Zamora's POV]

Matagal ko siyang tinitigan. Busy siya sa pag-aayos at pakikinig sa mga sinasabi ng taong nasa paligid niya. Di ko mapigilang mapangiti. Kahit kasi ayaw niya ng mga bagay na 'to, alam kong masaya siya lalo na sa ginagawa ng Mama niya.

They all look happy.

"Mama naman, I should get dress within 30 minutes. Wag ka ng kabahan."

"I'm so disappointed with him! I thought that he got this under control but no! He's ruining your debut. I can't let this happen! I'm gonna sue him!"

"Mama. The gown looks fine, it may not be the dress you wanted but I'm okay with it. Chill okay?" Hindi maintindihan ni Alexa kung pano kakausapin ang Mama niya. "It never cross my mind that you'll be like this."

"And what's that suppose to mean, Alexa?" Pareho silang natahimik. Tinakpan ko ang labi ko para itago ang ngiti ko. Pero maya maya, mas nauna na silang tumawa sakin. "Yes, I'm being hysterical."

"Yes you are and you need to calm down. Okay?"

Umupo si Mrs Delos Reyes sa sofa dito sa loob ng kwarto. Nagpaypay siya gamit ang kamay niya. She's a perfectionist. Kahit di naman halata na di nasunod sa sketch yung gown, pinansin niya 'to at she even want to sue the designer.

"And what are you still doing here, huh?" Napatingin ako sa kanya. I shook my head at pinagtaasan niya ako ng kilay. "Pumunta ka na kaya sa kwarto mo. Kelangan mo na ding magbihis."

"I'm on my pants. Coat nalang."

"I don't care. Sige na punta na. I bet Andrei and Lorenzo need some help. That little monster throws tantrums whenever Lorenzo puts his little coat on." Natawa ako sa pagme-make face niya. " Why does he even have your blood?"

"Bakit pakiramdam ko kelangan kong maoffend sa sinabi mo?"

"Ah! No time for that." Hinigit na niya ako palabas ng kwarto. "Ang alam ko dapat di na ako namomroblema sa party na 'to. But heck, I feel like it's back to zero and I have fix everything!"

"You just have to put your gown, you know."

"Really Lance?" Tinulak na niya ako ng tuluyan palabas and gave me a very bored look. "You don't know what happens when Mama's like this. But come to think of it, it's the first time."

I smirked at her.

"Ah!" Umiling iling siya. ibubrush up niya dapat ang buhok niya pero bigla niyang naalala na nakaayos na ang buhok niya. Frustrated. "Sige na. Magpapogi ka na sa kabilang kwarto."

"Aw. I'm still no good looking for you?" I frowned.

Pinadaanan niya lang ulit ako ng bored look niya at sinara ang pinto. She's really harsh.

Pumunta na ako sa kabilang kwarto like what she told me. Kelangan na rin namin mag-ayos since wala ng 30 minutes ay magsstart na ang party. Isang engrandeng party ng mga Delos Reyes. Rich kid.

Napatigil ako sa paglalakad ng makitang may tao sa labas ng kwarto. Tatlong tao. Alam kong alam nilang nandun na ako pero lahat samin walang may gustong umimik. Dumiretso na ako. Wala akong panahon para dito.

"Last day." Sakto niyang sabi nung itutulak ko na yung pinto. Tumango ako. "Buti di ka pa kinakain ng konsensya mo."

"Sabihin mo nalang ulit sakin yan..." tumingin ako sa kanya, "...pagnapatawad mo na siya."

Kita ko ang pagreact ng mata niya nung sabihin ko yun. Pareho lang kaming tumingin, naglalabanan ng tingin. Walang may ayaw bumitaw ng matatalim ng tingin sa isa't isa. Hanggang ngayon andun pa rin ang galit niya sakin. Na parang walang paraan para mawala yun.