Chapter 14

8.8K 244 3
                                    

"Ma'am, may nag hahanap po sa inyo." nginitian ko yung manager saka senenyasan na papasukin yung nag hahanap sakin.

I'm here at my coffee shop. May office ako dito at paminsan minsan ay narito ako para panuorin ang mga tauhan ko.

Hindi ko napigilang mapa kunot noo ng naka hoodie na black ang pumasok at naka shades. He's also wearing a black fit jeans paired with high cut Armani shoes.

"Pardon me?" nanlaki yung mata ko ng tanggalin ng lalaki yung hoodie at shades nya!

"Hi."

"R-Rhyne?!" halos pabulong na sabi ko. Is this for real!?

"Can we talk? I mean, sa ibang lugar. If you're not busy." I found his boyish grin so cute.

Tumango lang ako. Binalik nya yung disguise nya saka kami lumabas. He brought his car with him. I don't know but while looking at him, I feel so comfortable.

Honestly, hanggang ngayon para akong tanga. Katabi ko ngayon sa iisang kotse ang sikat na si Rhyne Collins ng Gallathea!

Ewan kung nasaan kami but one thing is for sure. This school is very familiar to me. I look at. Naka titig lang sya sakin. Hindi ko alam pero agad kumabog yung dibdib ko. Pakiramdam ko ay kilala ko sya dati pa.

"Shon.." kumunot yung noo ko. Sino yun?

"I'm Alexine. I remember you, calling me Shon before." pormal na sabi ko.

"You're Shon."

"I am no--"

Hindi ko na nasabi yung dapat kong sasabihin ng halikan nya ako. Hindi ko sya tinulak o kahit ano, bagkus ay tinugon ko iyon.

Pero agad ko rin sya tinulak ng maisip ko si Rust. Hindi tama ito! Without saying a word, I slap him!

"How dare you?! Alam kong sikat ka at maraming humahabol sayo but you have no right to kiss me 'cause I'm an engage woman!" yep. Engage palang ako, but Rust and I are living together.

"I can't be wrong! You're Shon Addams! You're the girl I loved since childhood! Sabihin mo ng baliw ako dahil namatay ka five years ago. Hindi ka man makilala ng lahat pero ito," tinuro nya yung dibdib nya "Kilalang kilala ka nito! Baby I waited for you.." malungkot na sabi nya.

Hindi ko maintindihan, pero agad tumulo ang luha ko kasabay ng pananakit ng ulo ko. Hindi ko na alam ang sunod na nangyari dahil tinakasan na ako ng malay.

RHYNE'S POV

Tinignan ko yung lalaking papalapit samin ni Shon. Oo, alam kong sya si Shon dahil alam ng puso ko. Ramdam ko.

Marami na akong naka harap na kamukha nya pero sa babaeng naka higa sa hospital bed sa harapan ko lang ang nag patibok ng ganito sa puso ko.

"Where's Alexi-- What are you doing here?" pinaka titigan ko lang sya. Lumabas na yung nurse na ang tingin kay Shon.

"I should be the one asking you that." seryosong sabi ko. Sumersyoso din ang mukha nya.

"Thanks for taking care of her. Pwede ka nang umalis."

"Is this just a coincidence o talagang si Shon ang nasa harapan ko."

"Shon died five years ago, young man. And that woman is my son's mother and my wife."

"She's not. Engage lang kayo."

His face hardened and gritted his teeth. He grab my collar and pinned me to the wall. By his reaction, I know I'm right. Thanks God I'm right. But how will we start over again if.. She already had a family?

"Warning, Rhyne. Stay away from her."

Then he shove me outside that room. I immediately rode my car and drove off. I need to confirm something!



My Lovely Ice PrinceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon