Twins {5sos Fanfictie} √

H.96

P.o.v Esmee

Nogsteeds staat het mes op mijn arm, Lana zegt dat ik het wel moet doen, Essie zegt van niet. Ik weet het niet, dan is wel iedereen van me af. 'Ja doe, dan hoeft ook niemand die lelijke vetpens van je te zien!' 'Lana, ze is juist brood mager' zegt Essie. 'Essie lieg niet ik ben super dik' zeg ik. 'Doei wereld, en alle Unicorns...' Zeg ik en dan duw ik het mes helemaal ik mijn pols... Ik zie zwarte vlekken voor mijn ogen verschijnen en ik voel nog een doffe klap voor ik helemaal uit ga...

P.o.v Michael

Ik zet de tv aan en zap wat door de zenders, tot ik iets opvang van "zusje van Calum Hood gaat naar een psychiater" snel zapp ik terug. Een vrouw en een meisje komen inbeeld. 'Dit zijn Rosie Marshalln en Kimberly Granfen, Rosie is haar psychiater. En ze gaat u na de reclame uitleggen hoe het met haar gaat' zegt de vrouw. 'LUKEE, ASH, CAAL!!' Gil ik. 'Calum is naar zijn ouders' zegt Ash ik knik. 'Eeuhm... Zegmaar... Ow fuck een Sabine gaat naar een psychiater. En dat wijf zij net dat ze er zo over gaan praten wat er mis is enzo.' Zeg ik. Ashton kijkt woedend. 'Ze hebben een fucking geheimhoudings plicht. Wat welke show is het is ga er nu naartoe!' Ashton beent weg en dan hoor ik de deur dichtslaan. 'We gaan Sabine zoeken, nu!' Zegt Luke en hij grijpt mij vast.

Snel rennen we de deur uit. 'Het bos?' Vraag ik. Hij knikt en samen rennen we naar het bos. 'Sabi!' Roepen Luke en ik steeds. Nergens is een reactie te horen... 'Kijk daar is!' Zeg ik. Ik zie een klein watervalletje en een meer verschijnen. We lopen er naar toe en zien daar een meisje zitten. 'Sabine' zeg ik. Ik ren naar haar toe en sla mijn armen om haar heen. Haar schouders schokken en ze huilt heel erg. 'I-ik kan E-Esmee niet vinden, s-straks he-heeft ze zelfmoord g-gepleegd door m-mij' ik zet haar voorzichtig op mijn schoot. 'Niet aan denken, zoiets zou ze heus nooit doen' fluister ik. 'J-je kent h-haar minder d-dan d-dat ik haar k-ken, v-vroeger wou z-ze het ook a-al een k-keer doen, d-door alle h-haat en haar s-stemmen. -Ze kan h-het niet o-overleven M-Mickey ze k-kan er niks tegen d-doen' ik trek haar in een knuffel net zolang tot ze gekalmeerd is. 'Kom we gaan naar huis' zeg ik. Ze knikt. 'Ga maar op mijn rug oke' zeg ik, ze springt op mijn rug hopelijk kan dit altijd zo blijven. Ik loop naar Luke en met ze drieën lopen we naar huis...
als we daar aankomen staat het vol met paparazzi. 'Is het echt waar van Sabine?' Vraagt iedereen. 'Nee... Ze moesten alleen wat hebben om op het nieuws te brengen voor aandacht. We weten van elkaar allemaal hoe het gaat' zeg ik. Opeens hoor ik een vraag over Esmee, met moeite kan ik me tranen bedwingen. 'Is er kans dat Esmee echt zelfmoord heeft gepleegd?' Vraag hij. Ik schut mijn hoofd. 'De kans is een op miljoen. Ze is er gewoon een dagje tussenuit om van alle haat af te zijn.' Hoor ik Luke zeggen. Na nog een paar vragen lopen we naar binnen. Ik laat Sabine op haar bed vallen en doe de deken over haar heen. 'Sleep well' zeg ik zacht als ik haar kamer verlaat. Ik loop naar mijn kamer en kleed me snel om, wat een vermoeiende dag ook...