My Lovely Ice Prince

Chapter 17

"Rhyne, ang lamig ng kamay mo." Winter.

"I'm nervous." sagot ko.

"Are you sure she's in here?" Kino

"Absolutely." ako

"How sure are you? Tignan mo, pinag titinginan na tayo. Muntikan din lumabas sa tv yung scene sa airport. Mabuti nagawan ng paraan ni manager." Summer

"Very sure. Si Dad ang nag pahanap." ako

"We shouldn't ask." naiiling na sabi nilang tatlo. Of course. My Dad is a surebull.

We four are standing in front of a hotel. It's great. Ang sabi ni Dad it will took a week para mahanap si Shon. Yun ang sabi ng private investigator nya. But it was five days ng mahanap sya.

Agad namin inayus yung kanya-kanyang suot saka pumasok. Sumakay agad kaming elevator. Panay buntong hininga ko. Pag dating sa 16th floor ay mas kumabog ang dibdib ko.

I'm about to knock pero may narinig kaming boses. Nahinto kami at nakinig.

"I trusted you Rust! How could you do this to me?!" iyak ni.. Shon. Papasok sana ako pero pinigilan ako ni Kino. Umiling sya.

"Alexin--"

"Shon Addams is my name."

"She really is Shon." Winter.

"Listen to me.. I did those things because I love you.. I love you so much nung unang araw palang na mag kita tayo. Honestly hindi mo palang ako kilala ay nakita na kita. I was the one who convinced the head doctor to be your personal doctor. Ginawa ko lahat ng iyon dahil mahal na mahal kita."

"Kung mahal mo ako, bakit mo ako ginanito!? Pwede mo naman sabihin yung totoo kesa pinaniwala mo ako sa pagkataong hindi nag e-exist!"

"Because I want you to forget about him! And you want it also! Shon I was there when you're hurt because of him! Sa tuwing uuwi ka sakin na umiiyak dahil nalaman mong may babae sya! Naruon ako nung halos bumigay ka dahil sa kanya! Naruon ako sa lahat ng pag kakataon na nawawalan ka na ng pag-asa and I don't want to see you that way again.." bumaba na ang boses nito.

"Rhyne, you okay?" Winter. Tumango ako.

But honestly.. Those words are like knives that strikes the hell out of me.

"Pero minahal kita.. Rust minahal kita ng sobra. Bakit nakaya mong itago sakin iyon? Maiintindihan ko kung sinabi mo agad." nawalan na ako ng pag-asa na tumuloy pa.

Tumalikod na ako. Gusto ko ng umalis dito.

"But not the way you love Rhyne.. Dahil sa limang taon na pag sasama natin.. Sya parin ang nasa puso mo! Kahit na.. Kahit na ako na yung nasa harapan mo, sya parin ang gusto mo.. Sya parin." Rust break down.

Shon still loves me all this years!

"I'm sorry.. I'm sorry kung pinilit ko yung sarili ko sayo.. I'm so sorry Shon. Please forgive me, I will do everything. Everything Shon." iyak ni Rust.

"Tell me the truth.. Anak ko ba talaga si Enrico?" mahinang tanung nito.

Katahimikan.

Nasaan nga pala yung batang iyon?

"N-No.. A-Anak ko sya.. Sa babaeng naka one night stand ko nung.. Nung nalaman kong natulog ka kasama si.. Si Rhyne sa bahay mo."

"Shit.. Minahal ko yung anak mo na parang sariling akin.. Mabuti nalang.. May totoo rin naman pala sa kasinungalingan mo.. At salamat dahil sa limang taon na iyon, hindi mo naisipang galawin ako."

Mas lalo akong nanigas..

Bumukas yung pinto.

She's looking at me with shock expression.

I'm looking at her with my over flowing love for her.

"Rhyne."

"Shon."

We said in chorus.

"Shon we missed you!" yumakap agad si Winter.

Nakita kong lumuha si Shon at niyakap sya pabalik. Isa-isa silang yumakap pero nung ako na..

"Stay away from me."

I froze. What?

"Shon." Kino

"Mommy!!" iyak ng bata. Kasunod non si Rust na nag punas ng luha.

"Baby.." kinuha nya yung bata saka hinalikan.

Bakit nakikita ko na.. Mas bagay silang dalawa ni Rust kesa samin?

Thinking about it, nag iwas agad ako ng tingin. Nag iinit ang mata ko. Nakaka-bakla! Narinig ko pang tinawag ako ni Summer pero umalis agad ako duon.

Ayoko ng nakikita ko. Panigurado, magkaka balikan sila.

Mukhang bigo ako sa sinabi ko kay Dad. Wala akong maiuuwing Collins bukod sa sarili ko.