Wonderland Magical Academy: Touch of Fire (Cloak PopFiction)

Chapter 21: Rescued

CLAUSS

Sinundan ko ang mga alulong ng mga wolves. Nakapasok na ako sa kagubatang ito dahil nagtataka ako kung bakit ipinagbabawal ang pagpasok dito. Nakaengkwentro ko na ang mga kakaibang nilalang na nandito. Teritoryo ito ng mga lobo.

Bakit kasi hindi nag-iisip si Xyra? Bakit ba napakatanga niya? Ibinigay niya sa 'kin ang natirang healing candy at palagi ko itong dala. Nagtanong ako sa isang puno. Natatandaan ako nito. Takot ito dahil binalak kong sunugin ang buong kagubatan nang makalaban ko ang mga lobo. Dahil doon, hindi na nila ako kinakalaban kapag pumupunta ako rito para magsanay.

Itinuro nito sa akin kung saan nagtungo si Xyra. Tumakbo ako. I even used my fire to speed up. Lalong lumalakas ang mga alulong. Tila nagpipiyesta sila. Lalo akong nagmadali. Nang makarating ako sa kinaroroonan nila, napalingon ang mga lobo sa 'kin. Natakot ang mga wolves sa pagdating ko at nagsilayuan. Nakita ko si Xyra na nakapikit sa ere habang bumubulusok pababa.

I jumped with the help of fire underneath my feet. I caught her in my arms. Dahan-dahan akong bumaba sa lupa. Punong-puno ng dugo at sugat ang katawan niya. Tiyak kong nakalaban niya ang mga wolves. Tinitigan ko nang matalim ang mga wolves na nagsitakbuhan palayo. Napaupo ako sa lupa habang yakap siya sa mga braso ko.

Kulay dugo na ang suot niyang sira-sira. Dalawa lang ang natirang healing candies. Isinubo ko ang isa sa bibig niya. Unti-unting naghihilom ang mga sugat niya. May ilang sugat ang hindi gumaling dahil malalim ang sugat. Kailangan pa niya ng isang healing candy.

Unti-unti siyang nagkamalay. Nagtatakang tingin ang ibinigay niya sa 'kin. Halatang hindi niya inaasahang makita ako. Nakakatuwa ang mga mata niya kapag nagugulat. Hindi ko naiwasang mapangiti.

"C-Clauss?" takang tanong niya.

"What? You're really stupid. Minsan, hindi masamang gamitin ang utak," naiinis na wika ko. Nakakaasar ang katangahan niya. Bakit ba sa kanya pa ako nagkagusto? Iyakin na, ang tanga-tanga pa. Napangiti siya. Napamura ako sa isip. Bakit may pakiramdam ako na gusto ko siyang halikan? Bigla akong napangisi. May naiisip akong kalokohan. Gusto kong mapailing sa naiisip pero pwede naman sigurong subukan, 'di ba?

XYRA

Nagmulat ako ng mga mata. Si Clauss agad ang nakita ko. Naramdaman ko na naghihilom ang mga sugat ko. Nalasahan ko pa ang candy sa bibig ko. Mabuti dumating siya para iligtas ako.

"C-Clauss?" nag-aalangang tawag ko. Paano niya nalaman na nandito ako?

"What? You're really stupid. Minsan hindi masamang gamitin ang utak," naiinis na wika niya. Napangiti ako. He is still the same arrogant guy who always calls me 'stupid'. Kailan kaya siya magiging mabait?

Napangisi siya na tila may binabalak na hindi maganda. Napalunok ako kaya nalunok ko rin ang healing candy. Buti maliit na lang ito kundi nabulunan na ako. Ano ba'ng iniisip niya?

"Pa—" Magsasalita pa sana ako pero nanlaki ang mga mata ko dahil sinakop na niya ang labi ko. At dahil hinang-hina pa ako, hindi ako makagalaw. I felt his lips tasting mine. Mabilis niyang naipasok ang dila niya sa loob ng bibig ko. Napapikit ako at napakapit sa kanya. May naramdaman akong bilog na bagay na inilagay niya sa dila ko. Hindi ko alam kung ano pero matamis. Tumigil siya sa paghalik na ipinagtaka ko naman. Natatawang tumingin siya sa akin.

"Masarap ba?" tanong niya na ikinalaki ng mga mata ko. He even winked. Tinatanong ba niya kung masarap ang halik niya? Namula ang mukha ko sa hiya. Malakas siyang natawa. He pinched my nose.

"I mean, masarap ba ang healing candy with a kiss?" he asked. Bakit ang landi ng boses niya? Ibig sabihin, healing candy pala ang matamis na nalalasahan ko? Shit! Tiyak na mapulang-mapula na ang mukha ko ngayon. Nalunok kong muli ang healing candy. Naghilom na nang tuluyan ang mga sugat ko. Bakas ng dugo na lang ang nakikita ko sa aking katawan.