Ang gago kong beastfriend

Chapter 48.

CHAPTER 48.

Palagi na kaming nagkakasama ni Charity sa work. Yung office niya ay nasa ika 24th floor. Ang akin ay nasa 25th. Minsan nahihiya pa siya sakin pero I always try my best para hindi maging awkward.

Bumaba ako sa floor nila. Nahuli 'ko ang madaming mga clerk na nagtitipon-tipon.

"Anong meron?" I asked. Parang nabuhusan sila ng malamig na tubig dahil sa pagdating 'ko. Minsan lang ako bumaba sa floor na ito to check on the clerks kapag nasa seminar ang kanilang higher boss.

"S-sir Blackwell... Uhm.. Ano po kasi... Uhm..." Napakamot sa ulo ang lalaking clerk.

"Sama po kayo mamaya, mayroon po kaming kasayahan sa Charle." Charle?

"Charle? of Yuchengcos?" I asked. Kuya Prime and Ate Charm owns it.

"Opo sir."

Napatingin ako kay Charity, "Sasama ka?" Well hindi ako pupunta kung hindi pupunta ang babaeng 'to.

Umiling siya, "May dinner date kami ni Edward—"

"Hindi ako sasama kung hindi sasama si Charity." I smirked.

Halos lahat sila pinilit si Charity na sumama nalang. Napilitan siyang tumango at um-oo pero sinamaan niya ako ng tingin.

"See you guys tonight." I smiled at them and I winked to Charity kaya nagingay at kinilig ang mga babaeng kaibigan niya.

Umakyat ako pabalik sa floor 'ko at tinapos ang dapat 'kong tapusin. I have meetings tomorrow pero who cares? I can cancel. Makasama ko lang si Charity.

"Hoy Anton!" Nakabusangot na Charity ang umakyat sa floor 'ko habang papalapit sakin.

"Yes, baby?" I pouted.

"Kaasar ka na talaga ha! Bawiin mo 'yung sinabi mo! I really can't go out tonight!" Gigil na sabi niya habang dinadabog pa ang mga paa niya.

Tumayo ako nilapitan siya. Nagtaas siya ng kilay at nagcross arms. Itong babaeng 'to pa hard to get pa, pag hinahalikan ko hindi naman umaangal.

"Kung makapag salita ka naman parang napaka loyal mo kay Edward." I playfully said. You can't and won't resist me, Charity. I assure you that.

Naningkit ang mga mata niya, "Kainis! L-loyal ako noh!"

Mas nilapit 'ko pa ang sarili 'ko sakanya, "Talaga?"

Hindi siya nakasagot. Nakatitig lang kami sa isa't isa habang gigil na gigil siya at habang pinagtatawanan 'ko siya.

Mabilis 'ko siyang pinaikot at pinasandal sa table 'ko. Habang papalapit ako sakanya ay umaatras ang mukha niya.

"Anton hindi dapat natin ito ginagawa. Hindi dapat." Nagiwas siya ng tingin sa akin.

"Why not?" I huskily said. Ngayon pa siya aangal kung kailan halos araw araw kaming nagmo-momol kapag kaming dalawa lang?

"Maraming masasaktan, Anton.." Mahinang sabi niya.

"Sino? 'Yang Edward mo?" Bitter 'kong sabi. Minsan lang naman sila magsama ni Charity. Naabutan 'ko nga sila one time na naglalakad around bgc.

Tumitig siya sakin, "Ako."

Napasimangot ako. Anong siya? Bakit?

"Bakit ikaw?"

"Kasi tangina nahuhulog na ang loob 'ko sayo! Hindi mo ba nahahalata? Ha? Oo aaminin 'ko, Anton. Nagkakagusto na ako sayo. Pero alam 'kong kailanman hindi mo matutumbasan 'yung pagkakagusto na iyon kasi hanggang ngayon, si Olivia padin!" Naluha na siya.

"B-but you're Olivia..." Ang tanging nasabi 'ko. Si Olivia pa ba talaga ang habol 'ko? O si Charity na mismo? Aish. Tangina! Ang gulo!

Napatakip siya sa mukha niya, "Hindi. Ako. Si. Olivia, Anton. Hindi ako. Ano bang gusto mong proweba? Ha?"

"Bakit may mga peklat ka sa kamay mo? At yung leeg mo parang namanaga?"

"Okay.. Aaminin 'ko na sa'yo. 'Yong peklat 'ko, nanggaling 'yan noon nung nadisgrasya ako habang nagsk-skateboard. Nasadsad 'yan sa spalto. Tinahi. At itong leeg 'ko, ganyan talaga 'yan. Natural 'yan." Aniya. "Ano pang proweba? Kasi tangina ang hirap ng mamuhay sa anino ng ex girlfriend mo! Hindi mo ako mapapaamin kasi tangina! Wala akong aaminin! Anton! Wake up! Ako si Charity and I'll never be YOUR Olivia!" Tuluyan na siyang naiyak.

"Shh, Charity. Hush. I'm sorry—" yayakapin 'ko sana siya pero tinulak niya ako palayo.

"Yung sinasabi mong nunal 'ko sa singit at dibdib? Wala ako 'nun."

Nanlaki ang mga mata ko nang hubarin niya ang kanyang longsleeves. Pinigilan 'ko siya pero tinulak niya lang ako palayo. Nahubad niya na din ang pencil skirt niya

"Ngayon, hanapin mo sa hubad 'kong katawan yung mga marka na natatandaan mo kay Olivia." Matapang na sabi niya. Hinubad niya nadin ang bra at panty niya. Holy shit.

Wala.

Walang birthmark sa upper right leg. Walang nunal sa singit. Walang tatlong linya ng stretchmarks sa butt cheek. Walang nunal sa dibdib at light brown ang nipple niya... Pinkish kay Olivia, eh.

"Ano, Anton? Ako pa ba 'yang Olivia na inaasam mo?" Bitter na sabi niya.

"Get dressed, Charity." Tumalikod ako sakanya para makapagbihis siya.

Bigla akong naguluhan. Fuck. Hindi siya si Olivia! Pero iba talaga 'yung pakiramdam ko, eh. Tangina. Ang gulo! Fuck! Bakit ganon? Kung siya si Olivia.. Bakit ganon? Bakit... Fuck.

"Ano? Lalandiin mo pa ba ako?" Tanong niya.

Do I like Charity? Or talagang naka mind set sakin na siya si Olivia kaya... Kaya mahal ko siya?